Εκεί που περπατάγαμε,
χαζεύαμε και μιλάγαμε,
αστεία λέγαμε και γελάγαμε,
και κάπως ακουμπάγαμε,
με είχε αυτό κατα-ανάψει...
χαζεύαμε και μιλάγαμε,
αστεία λέγαμε και γελάγαμε,
και κάπως ακουμπάγαμε,
με είχε αυτό κατα-ανάψει...
Κάναμε κάποτε μιά στάση,
και κει σε φίλησα στο στόμα,
με δέος το θυμάμαι ακόμα,
φοβόμουν μη με χαστουκίσεις,
με βρίσεις ή με σιχτιρίσεις….
και κει σε φίλησα στο στόμα,
με δέος το θυμάμαι ακόμα,
φοβόμουν μη με χαστουκίσεις,
με βρίσεις ή με σιχτιρίσεις….
Δεν ξέρω αν και συ θυμάσαι,
εκεί που είσαι, όπου και νάσαι,
κοντεύει περίπου δεκαετία,
όταν χωρίς καμιά αιτία
πήρες των ομματιών σου,
και χάθηκες στον δικό σου
τον κόσμο που δεν με θέλει..
Αχ βρε σοφέ Αριστοτέλη,
εσύ με παρηγοράς εντέλει
και η ατάκα σου που είδα,
ότι η συντρόφισσα ελπίδα
είναι το όνειρο τού ξύπνιου !
εκεί που είσαι, όπου και νάσαι,
κοντεύει περίπου δεκαετία,
όταν χωρίς καμιά αιτία
πήρες των ομματιών σου,
και χάθηκες στον δικό σου
τον κόσμο που δεν με θέλει..
Αχ βρε σοφέ Αριστοτέλη,
εσύ με παρηγοράς εντέλει
και η ατάκα σου που είδα,
ότι η συντρόφισσα ελπίδα
είναι το όνειρο τού ξύπνιου !
Σε αγαπώ σ' αφήνω ώρα ύπνου.
________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως...