Όταν φουντάραμε στην πρώην ΕΣΣΔ...

        ... ένας Έλληνας... όπως πάντα και παντού !

    Το ρυμουλκό τρεις σφυριξιές,
      των καραβιών χαιρετισμός,
               [κάτι ας πούμε σαν ευχές,
      που ανταποδίδονται,
                               [έτσι σα χαβαλές,
      και όπως λένε και οι νέοι.....
                  [έτσι να γίνει τζερτζελές
                 

      Ρεμετζάραμε* κι ήρθανε                                                 *Δέσιμο του πλοίου
                               [όπως σε κάθε πόρτο οι αρχές,
      οι πριν των "Γκλάσνοστ και Περεστρόικα",
                                               [οι τότε οι Σοβιετικές.

Τελώνηδες ψάχνανε μπας κι έχουμε κρυμμένα
           [νάυλον κάλτσες, τζιν πανταλόνια ή τσιγάρα,
δεν βρήκαν βέβαια κείνα στον κουραδόρο*,                           *ενδιάμεσο κατάστρωμα
                        [μα ήταν μεγάλη πούχαμε η τρομάρα..

Ψάχνανε φυσικά για ναύτες
                                            [μικρολαθρεμπόρους..

      Τους διάβασα με προσοχή,
                                      [του λιμανιού τους όρους,
      και παρόλο ότι κανείς
            [από εμάς δεν γούσταρε έξω να βγει,
     καθώς η προπαγάνδα στη Δύση,
               [η ψυχροπολεμική ήταν φοβιστική,
     είπα να σουλατσάρω
                [κοντά στα κρένια* εκεί τριγύρω,                                 *γερανοί
    να κόψω κίνηση.....
                                [τα πέριξ να φέρω γύρω...





"Πότι" λεγότανε το πόρτο,
στη Γεωργία.... 
               [κι ήταν το πρώτο
λιμάνι.. πούχα επισκεφτεί,
στην Ένωση τη Σοβιετική,
την Ένωση,  την κραταιά,
που σκέφτηκα να βγώ,
  [να πα να ρίξω μια ματιά.....


     Κείνη η μέρα ήταν αργία
     και όπως μ' έπνιγε η ανία,
     βγήκα όπως ξανάπα,
                            [βόλτα στο μώλο....

     Μικρό ψαράδικο, είδα στόλο
     νάν' αραγμένος,
                              [λίγο πιο πέρα....

     Μουντή, με ψιλομίχλη
              [συννεφιασμένη η μέρα
     και  περνώντας.....
            [δάσος θα έλεγα από κρένια,
     θωρώ ένα ζωγράφο γέρο
                                 [με άσπρα γένια.


     Στο καβαλέτο του μπροστά 
     τελάρο...   χρώματα ανοιχτά.

     Ήταν,  χοντρές οι πινελιές του
     κι αφηρημένες οι γραμμές του.

Ενώ τα ζωγραφισμένα,
                        [μου έδειχνε καΐκια
είπε συγχρόνως μεγαλόφωνα
                               «...Επιείκεια
δείξε πατριώτη μου Γραικέ
                                [για τον Ελίας,
δεν είμαι ωρέ
           [και κάνας επαγγελματίας...

"Έλληνας εξ Ανατολίας"
συστήθηκε, ευθύς, σε μένα,
και με Ελληνικά σπασμένα,
μούπε,  πως είδε τη σημαία
του καραβιού.... 
   [και μέχρι την προκυμαία
σκέφτηκε να κατηφορίσει,
μπας και πατριώτες του
        [Έλληνες συναντήσει...

«Κάτσ'» μου είπε..
               [δείχνοντας μία μπίντα..*                    *Δέστρα των κάβων

Είχε,   απ' τα χρόνια τού εξήντα,
σε Έλληνα για να μιλήσει,
και διέκρινα συγκίνηση
             [και κάποια θλίψη....         

   Είδε, φαντάζομαι,
                        [σε μένα με χαρά,
    μάλλον,  δυο πρόθυμα
          [να τον ακούσουνε αυτιά...

    Τις μνήμες του όλες
                    [θα τις σκαλίσει,
    δεν έλεγε να σταματήσει,
    και έμοιαζε.....
                [να εξομολογείται,
    παρά, ο γέρος ...
                          [να διηγείται.

    Καμάρωνε...  πούπε, 
                                «...η γενιά μου
    βαστάει...  (η μία προγιαγιά μου)
    απ' τα εγγόνια  του  Κομνηνού                 

    τ΄ Ανδρόνικου*  του θρυλικού,         

    εκ των Δαυίδ και Αλέξιου,
    όπου, 
          [δια τρόπου επιδέξιου,
    με έξυπνη κίνηση
                            [και με πολύ ανδρεία,
    στήσαν της Τραπεζούντας
                                [την αυτοκρατορία,                           
    αφού όλα τα εδάφη μας
                            [είχαν απολεσθεί,
    καθώς οι Σταυροφόροι,
                                      [είχαν μπει
    στη Πόλη, και είχε λεηλατηθεί,
    από αυτούς τους ομοθρήσκους
              [που είχαν έρθει με τα πλοία
    του Δόγη τα Ενετικά και με μανία,
    επιδοθήκαν στη γνωστή
                               [ιστορική ληστεία
..ρε δεν αφήσανε ούτε καντήλι
                               [στην Αγιά Σοφία*....»
   

Μαλάκωσε.....
            [κάπως τη φωνή του,
πονήρεψε, μου φάνηκε
                   [και η μορφή του,
κλείνοντας δε το ένα μάτι
μου λέει,   
      «...είμαστε και λιγάκι
       ... 'ρωτιάρηδες, στην οικογένεια
            του Ανδρόνικου,
                    [με την καλή την έννοια.

     
     Δεν ευλογάω εγώ τα γένια,
     μα αναρωτιώμαστε........ εάν
     ήτανε ...σαν τον "Δον Ζουάν",
     που, προφανώς
         [μπρος στον Ανδρόνικο δεν πιάνει μία, 
     κι ας τον λέει για μέγιστο γόη η ιστορία)
     και από τους πρώτους
                                      [αυτόνε πρώτο…

    Γυναικοκατακτητής ο Κομνηνός,
                     [που μ' ένα δικό του τρόπο,   
     ασκούσε τέτοια γοητεία,
     πού δεν μπορούσε
          [να αντισταθεί καμία...
     και να μην δώσει
                         [πάραυτα την καρδιά της,
     όταν βρισκότανε
        [ο καρδιοκατακτητής μπροστά της..
     

     Ήταν ομοίως ερωτευμένη 
              [κι η  Κωνσταντίνου πόλη,
     ναι,    μα τον Δία...  όλη μα όλη,
     με τον γοητευτικό....
                                   [παλικαρά της,
     τον μέλλοντα αυτοκράτορα της !

     Πριγκίπισσες και εστεμμένες,
     από την μύτη είχε δεμένες,
     και εκουνούσε....τα σπαγκάκια
     σε Δέσποινες και Δεσποινάκια,
     (ήτοι φορές και σε ανήλικες)
     φορές και ....
                   [σ’  αρσενικοθήλυκες…

     «Ήτο αχαλινώτων ήθών 
     ετόνιζε μιά των γραφών»...
         
     Χάνω συνέχεια την αρίθμηση,
     με δυσκολία κάνω ρύθμιση
     να κατατάξω κατακτήσεις....
     για ποιάνε...
                   [να πρωτομιλήσεις?                

     Έφτασε μόνο...
               [να ρίξει ο τύπος μια ματιά,
     ώστε να μείνει κάγκελο  
             [και από έρωτα να παραμιλά
     ως κι η ανιψιά του η ανήλικη, 
                               [η Ευδοκία Κομνηνή,
     της οικογένειας ομολογουμένως
                                  [η σπάνια καλλονή..."

     Δεόντως......  θ' αποπλανηθεί
     της αυτοκρατείρας η αδελφή,
     η Φιλίππα,
                     [η κόρη της Μαρίας,
     πριγκίπισσας της Αντιοχείας...

     Μαζί του θα εξαφανιστεί...      
     κι η Θεοδώρα Κομνηνή,
     του ισχυρού βασιλέως.... 
                             [της Ιερουσαλήμ συμβία
     που ουδέποτε στο παρελθόν
        [για τσιλιμούρδισμα υπήρξε υποψία,
     

     Σε χώρα μακρινή
                   [και πέραν του Καυκάσου.....        
     ήταν που κάνει .....
         [αυτό που λέμε φουλ του άσσου !                 

     Παντρεύεται την όμορφη κόρη
                  [του βασιλιά της Γεωργίας,
στα μέρη που είμαστε τώρα εδώ
                                  [μου είπε ο Ελίας,
μαζεύοντας τα χρώματά του,
(το ξαναθυμίζω σε όσους
        [ξεχάσαν τ' όνομά του...)

     "Ελπίζω συνέχισε
          [δεν θάχεις κουραστεί...
    ...γιατ' ήτανε μόνο η αρχή !
      και συνεχίζει μεγαλόφωνα
            [καθώς σφύραε ένα βαπόρι...
     
     Για τη Γαλλία που λες τώρα
        [ο Ανδρόνικος μας βάζει πλώρη...

     Του Λουδοβίκου εβδόμου η κόρη,
     η Ανιές,  το νέο θήραμά του,
     μπορεί και νέο πείραμά του...
           
     Σου είπα όσο μπορούσα
                                    [περιληπτικά
     τα κατορθώματά του
                                 [τα αισθηματικά,
     και για το τέλος έχω αφήσει,
     αυτό που θα ταρακουνήσει
     το σύστημα της εποχής του,
     κι ίσως το τίτλο του μεγίστου
     ανθρωπιστή νάχε κερδίσει,
     πιότερο αυτός
                            [αν είχε ζήσει !

Όλα αυτά τα απίστευτα
                              ["ερωτικά" του, 
δεν σκίασαν την προσφορά του
προς τους φτωχούς
                         [ανεξαιρέτως,
όπου μια μέρα αυθαιρέτως, 
τους κάνει όλους κτηματίες 
και τον δοξάζανε... 
                       [όλοι οι παρίες.

Αργότερα πολλοί ιστορικοί
τον είπαν και κουμουνιστή,*
γιατί 'χε βγάλει διαταγή
τα πόδια τους σ' ένα παπούτσι
να βάλουνε όλοι οι πλούσιοι,
και να μην μείνει ούτε ένας
απ' το λαό,  χωρίς...
                                 καθένας
να έχει ένα δικό του κλήρο...
και άνθρωποί του ένα γύρο
φρόντιζαν να αποδοθεί
δικαιοσύνη....  όπου δει*.                                       *όπου πρέπει

    Παντού  'χε κάνει ανατροπές,
    με νέες πολύ σοφές  πολιτικές
    και για δικαιοσύνη....  
                                    [ήταν σαφές
    το μήνυμα προς τους ....ληστές 
    του δημοσίου του Ταμείου.

    Ρητή, η διαταγή του ιδίου
    ο κλέφτης να εκτελείται
         [αμέσως όταν θα πιαστεί !

    Η πλέμπα θα ανακουφιστεί.

    Τον δόξασαν
                     [οι αναξιοπαθούντες,
    ζημίωσαν όλοι οι "κρατούντες"...

     Τον είπαν βέβαια
                  [και εγκληματία,
     εκτός από "αισθηματία"...

     Οι Βενετοί και οι Γενουάτες
     ελέγχανε όλες τις στράτες
     του Βόσπορου και των στενών,
     και όλα τα κέρδη, υπέρ αυτών,
     από τα ναυτικά διόδια,
     πηγαίναν...
                        και εμπόδια
     φέρναν στην Αυτοκρατορία,
     πλήρως ελέγχανε...  
                             την οικονομία !

    Έτσι λοιπόν γι' αυτό.....                 
                         [να φύγουν όλοι,
     είπε μιά μέρα, απ΄τη Πόλη,
     ή σύμφωνα με τον Γίββωνα
     που το τονίζει...
                            [πολύ επίμονα,
     διέταξε οι ξένοι όλοι,
                           [να εκτελεστούν,
     ώστε να παραδειγματιστούν
     οι επίδοξοι κλεφτοεπενδυτές,
     για να μην κάνουν
                                    ....λαμογιές !
        
   Πίσω απ' τις πύλες οι κακοί
     σχεδιάζουν... με θυμό πολύ...
     απ' τη μέση 
                    [ο βασιλιάς να βγει.

       ''Ποιός είναι αυτός
                         [που αδιαφορεί,
        κι αρνείται να υποκλιθεί
        στων ευγενών
                           [τη μόνη ισχύ" ?

Βάζουν λοιπόν σ' εφαρμογή,
συνωμοσία αποπομπής
και τεχνικής του παρακμής...  

Αλλά καλύτερα ν' ακούσεις
    [πως ύμνησε ο λαός αυτό τον θρύλο,
και κάποιους στίχους για εσένα,
            [εγώ ο απόγονος θα απαγγείλω:

        [...]
       Την γης ταρακουνήσαν

        σαν τ' άλογά τους
                            [σπιρουνίσαν,
        και κάλπασαν
                          [προς το κτήνος,
        ο Μανουήλ και .....κείνος.

     
        'Κείνος...ο Ανδρόνικος
                        [το πρώτο το σπαθί
        έτσι απ' τα νιάτα του,
                               [είχε ονομαστεί
        στις άκρες της Αυτοκρατορίας,
        αυτός ο γόνος... 
                                     της Δυναστείας,
        ο γόης ο περιώνυμος,
        ο θρυλικός
                        [Ανδρόνικος...        

       Αντίκρυ ήτανε..*                                    *1143-1153 συγκρούσεις με Σέρβους/Ούγγρους 
                [δυό παντοδύναμοι στρατοί.

       και αποφασίσανε
          [να πάει από ένας....οι δυνατοί !
       μέχρι θανάτου......
                                  [για να μονομαχήσουν,
       ώστε μ' αυτό τον τρόπο,
         [τις διαφορές τους αυτοί να λύσουν...



       
       Απ’ τους εχθρούς όλο καμάρι
       τεράστιο βγαίνει ένα γομάρι,
       τρομοκρατώντας με φιγούρα
       κραδαίνοντας μία τεράστια
                           [κοφτερή τσεκούρα,
       και στάθηκε προ...
                  [της εχθρικής γραμμής...

       Ποιός λαϊκός, ποιός ευγενής,
       ποιός δυνατός Ρωμαίος,
       (τους είχε πιάσει δέος)
       θα βγει για να μονομαχήσει ?

       Ο γίγαντας.. θα τον λιανίσει,
       αυτός, ο γίγας των βαρβάρων...

       Λένε ..... να φύγουν άρον άρον !

       Μα όπως είπαμε ξαφνικά.....
                 "Την γης ταρακουνήσαν
                     σαν τ' άλογα τους σπιρουνίσαν,
                     και εκαλπάσαν προς το κτήνος,
                     ο Μανουήλ... και βέβαια κείνος
                     ο νυν και ο τέως,
                                     [οι Αυτοκράτορες
                     οι άξιοι να είναι άρχοντες!"


[Όχι σαν τους σημερινούς
                   [άρχοντες απ’ τα μετόπισθεν 

π’ όταν ακούσουν για εχθρούς
                    [την κάνουν με την όπισθεν. 

Πού ήτανε ο βασιλιάς, 

σαν το σαράντα ο τσολιάς, 

πολέμαγε μόνος τα τάνκς 

μαχόμενος μ' εφ' όπλου λόγχη, 

φωνάζοντας...
            [δεν θα περάσετε, ΟΧΙ

Πού ήτανε ο βασιλιάς, 

όταν πολέμαγε ο "ΕΛΑΣ", 

 ο "ΕΔΕΣ" και όλη η Ελλάς, 

για.......... την ελευθερία ? 

Μήπως βρισκόταν..
                   [στην Αγγλία ?

        Συγνώμη .......

             για την διακοπή του Ελίας,

             και πάμε για τη συνέχεια

                                       [της ιστορίας.....

      Ο Ανδρόνικος σταμάτησε

      και τ' άλογό του κράτησε,

      δείχνοντας έτσι σεβασμό

      στον εστεμμένο αρχηγό,

      όπου ορμά σπαθάτος,

      περήφανος, φλογάτος.»

Χρόνια, ο Μανουήλ θάν' πρώτος,
Χρόνια, ο Ανδρόνικος στο σκότος,
μια μέρα όμως νικητής,

στην Κωνσταντίνου Πόλη,

θα μπει εκεί θριαμβευτής,

θα τον δοξάζουν όλοι.

«Να φύγουν οι ξένοι
                   [απ' τη Πόλη»
είπε... ,
      «αμέσως να διωχθούν,!»

Για τούτο θα εκδικηθούν

οι Σταυροφόροι...

                        και θα χαθούν

ομόθρησκοί τους
                               [χριαστιανοί.
κόντρα στην εντολή

  [από το Χριστό πούχε δοθεί !

         Ο Χωνιάτης Μιχαήλ εξ Αθηνών                *Αρχιεπίσκοπος

             τον λέει "Σωτήρα των φτωχών"

              και "Διώκτη των πλουτοκρατών".
  

              Στην Κωνσταντίνου Πόλη,   

                       [στων "Σαράντα Μαρτύρων" τον ναό,

              για να τον βλέπουν όλοι,         

                                           [μ’ ένα δρεπάνι σαν φτωχό,

              άγαλμα έστησαν
                                            [κοντά στη πύλη. 

              Στους σύγχρονους ένα σκαμπίλι.

              Ο πρώτος λαϊκός βασιλιάς,

              προστάτης της φτωχολογιάς.

            Τον φάγανε βέβαια με κίνημα.

              ποιος ξέρει... για ποιο τίμημα,

              μα εκείνο το σπιρούνισμα,
              τ' αλόγου το ρουθούνισμα,
              τραγούδησε όλος ο λαός,
              κι έμεινε ...
                      [θρύλος ''ζωντανός'',
              ο αυτοκράτορας αυτός,
              ο γενναίος... ο γόης...
                                    [ο ερωτικός !»

Αμφιλεγόμενη  ιστορία,
με διαφορές,  μες' στα βιβλία,
πουν' η αλήθεια, πουν το ψέμα
κανείς δεν θα το πει σε μένα !

_____________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΦΗΜΕΣ ΚΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ",
του Π. Ματαράγκα, με φήμες, αλήθειες και σαρκασμό,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
Νο. 14
_____________________________________________ 

* Ανδρόνικος Κομνηνός ο Λαόφιλος, Ευφυής, γοητευτικός, ικανότατος, αλλά ταυτόχρονα και απερίσκεπτος και βίαιος. Είχε μεγάλη αδυναμία προς το αντίθετο φύλο.

Τρυφερός... στο ενεργητικό του έχει θυελλώδεις έρωτες και αποπλανήσεις πριγκιπισσών και άλλων
ευγενών γυναικών, αγαπούσε την καλή ζωή...  αλλά και τη χρήση σκληρής βίας!  

Ήδη πριν τη στέψη του, ο Ανδρόνικος, είχε δώσει σαφή δείγματα ηγετικών και διοικητικών ικανοτήτων και πέρασε τη ζωή του ως τυχοδιώκτης, περιπλανώμενος στις ανατολικές περιοχές του κράτους, υπό τις στρατιωτικές εντολές του εξαδέλφου του Αυτοκράτορα Μανουήλ Α' Κομνηνού, προκειμένου να φέρει εις πέρας τις διάφορες αποστολές που του ανέθετε ο Αυτοκράτορας.

Στα 65 του χρόνια στέφεται συν-αυτοκράτορας με τον ανήλικο ανηψιό του Αλέξιο, τον οποίο απομακρύνει γρήγορα αυτόν και τη μητέρα του από τον βυζαντινό θρόνο.
Μετά την ανάληψη του θρόνου ο Ανδρόνικος φέρεται να άλλαξε πλήρως τον τρόπο ζωής του και εξ'ου και του δόθηκε η προσωνυμία «Λαόφιλος». 

Ο έντονος εθνισμός και απολυταρχισμός του τον οδήγησαν το 1182 στο να διατάξει τη σφαγή όποιου διέπραττε αδίκημα ή υπεξαιρούσε χρήματα ή κώλυε το κράτος, και τη σφαγή όλων των Λατίνων κατοίκων της Πόλης (στους οποίους τα δικαιώματα που είχαν παραχωρηθεί λόγω προηγούμενων καταστάσεων εξουθένωναν όλο και περισσότερο το κράτος), γεγονός που συγκλόνισε Ανατολή και Δύση. Ταυτόχρονα όμως τα άδεια αυτοκρατορικά θησαυροφυλάκια γέμισαν, και οι καταπιεσμένοι πολίτες βρήκαν μία ανάπαυλα. Διατάχθηκαν επίσης οι κατασκευές οχυρών και κάστρων, με παράδειγμα το κάστρο της Λήμνου.

Η τελευταία εντολή του Ανδρόνικου ως αυτοκράτορα φαίνεται να είναι προς τους πλούσιους γαιοκτήμονες, καθώς τους διέταξε να κάνουν ανακαταμερισμό της γης, ώστε να μην υπάρχει άνθρωπος χωρίς ένα κομμάτι γης να καλλιεργήσει. 

Με αφορμή αυτή τη διαταγή, ο Οίκος των Αγγέλων (οι επόμενοι αυτοκράτορες των Κομνηνών, ευτυχώς με την πιο σύντομη στα χρονικά διάρκεια βασιλείας στην αυτοκρατορία) χρησιμοποιεί τη δύναμη των ήδη ταλαιπωρημένων από τον Ανδρόνικο γαιοκτημόνων και ανατρέπει τον Ανδρόνικο από το θρόνο.

Στη συνέχεια ο Ανδρόνικος προσπαθεί ανεπιτυχώς με τη νεαρή σύζυγό του Άννα να δραπετεύσει στην Κριμαία. Συλλαμβάνεται και βρίσκει μαρτυρικό θάνατο στην Κωνσταντινούπολη, ενώ κατά άλλη παράδοση τον λυντσάρουν ή εξοστρακίζουν στην Κύπρο (η συνήθης ιστορία θέλει να τον λυντσάρουν).


Ο Ανδρόνικος Κομνηνός σαν Αυτοκράτορας του Βυζαντίου από το 1183 έως 1185 μόνο, ελάττωσε τους φόρους, πέτυχε βελτίωση της ζωής των ασθενέστερων τάξεων, μείωσε τα κρατικά έξοδα και βελτίωσε τη διοίκηση. 

Είχε όλα τα προσόντα να γίνει ο καλύτερος των Κομνηνών. Δεν του επέτρεψε όμως, η έλλειψη σύνεσης και ηθικών φραγμών. Ταυτόχρονα έδειξε αδιαφορία στην αντιμετώπιση εχθρών του κράτους του που εμφανίσθηκαν στην εποχή του, όπως οι Νορμανδοί, που κυρίευσαν την Θεσσαλονίκη έκαναν πολλές λεηλασίες στο δρόμο τους προς την Κωνσταντινούπολη, την οποία και θα κυρίευαν αν δεν ανατρεπόταν ο Ανδρόνικος από τον θρόνο.

* Λεηλασία Αγίας Σοφίας, Πολλοί μελετητές ιστορικοί έχουν αναφερθεί ευρέως σε ιστορικές μελέτες ότι η λεηλασία που υπέστη η Κωνσταντινούπολη από τους Οθωμανούς το 1453, ωχριά μπροστά στη λεηλασία που οι ομόθρησκοι χριστιανοί σταυροφόροι, έκαναν το 1204. 

Οι Οθωμανοί σε πολλές περιπτώσεις σεβάστηκαν και τις ζωές των ανθρώπων και τις εκκλησιές και τα κτίρια. Οι Οθωμανοί δεν έβαλαν ποτέ πόρνες να γδυθούν, να χορέψουν και να κάνουν έρωτα ομαδικά με στρατιώτες πάνω στην Αγία τράπεζα της μεγαλύτερης εκκλησίας του κόσμου. 

Οι Λατίνοι και οι Φράγκοι: Κατέσφαξαν αθώους νέους γέρους μικρά παιδιά, βίασαν γυναίκες, σύλησαν νεκροταφεία, έβαλαν πόρνες πάνω στην Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας, έβαλαν τα άλογα τους μέσα σε εκκλησιές και τις έκαναν στάβλους, άρπαξαν ιερά κειμήλια, έμπαιναν στα σπίτια δολοφονούσαν τον κόσμο και έκλεβαν τα χρυσαφικά. 

Ένας στρατός ισχυρός, πάνοπλος, διψασμένος για αίμα σάρκα και χρυσάφι. Ένας στρατός που η λέξη “ιπποσύνη” και “ιππότης” ήταν μόνο για τους τύπους.

Οι ωμότητες, οι κλεψιές, οι βιασμοί, οι δολοφονίες, και η για 57 χρόνια διακυβέρνηση και διοίκηση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους γονάτισε και ισοπέδωσε ανεπανόρθωτα την Πόλη των πόλεων. Ποτέ δεν κατάφερε να ορθοποδήσει και να ακμάσει όπως πριν. 

Από το 1204 και μετά το Βυζάντιο καταστράφηκε οικονομικά και πληθυσμιακά συρρικνώθηκε. Το εμπόριο και οι πρώτες ύλες πέρασαν στα χέρια των Δυτικών, ενώ έχανε τη μία μετά την άλλη τις επαρχίες του που έπεφταν πια στα χέρια των Σελτζούκων και των Οθωμανών. Περίπου 200 χρόνια αργότερα θα προβάλει την ύστατη ηρωική αλλά και άνιση αντίσταση και θα καταληφθεί για πάντα το 1453.

Οκτακόσια χρόνια μετά, το 2001, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' στη συνάντηση του στην Αθήνα, με τον τότε Αρχιεπίσκοπο τον Μακαριστό Χριστόδουλο, εξέφρασε τη λύπη του για τις ωμότητες των Σταυροφόρων το 1204, οι οποίοι «εστράφησαν εναντίον των εν Χριστώ αδελφών μας». Το 2004 ο Πάπας ζήτησε πάλι ταπεινά “συγγνώμη”, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στη συνάντηση τους στο Βατικανό.
______________________________________

*Περεστρόικα (ρωσικά: перестройка, που σημαίνει αναδόμηση, ανασυγκρότηση, αναδιάρθρωση) ήταν το όνομα των οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ που έλαβαν χώρα στη Σοβιετική Ένωση από τον Απρίλιο του 1985 μέχρι το Δεκέμβριο του 1991.*Γκλάσνοστ (ρωσικά: гла́сность‎, διαφάνεια, δημοσιότητα) ήταν μια πολιτική που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση και επέτρεπε την ανοικτή συζήτηση πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων[1], μια πολιτική που μέχρι τότε απαγορευόταν. Θεμελιωτής της ήταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Χάρη στην Γκλάσνοστ, αλλά και την Περεστρόικα, άρχισε η δημοκρατικοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης. Συνοπτικά, οι αλλαγές που έφερε η Γκλασνοστ ήταν:
Η Δύναμη του Κομμουνιστικού Κόμματος μειώθηκε.
Οι εκλογές ήταν ελεύθερες και μπορούσε οποιοσδήποτε να έχει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Μπορούσαν όλοι να κάνουν σχόλια πάνω σε πολιτικές (ή μη) του κράτους.

* Πηγές απ' όπου αντλήσαμε και διασταυρώσαμε 
στοιχεία και πληροφορίες:

Η Αρχή του Τέλους της Ε. Τσιμπογιανάκη εκδ. Εντός
hellas-now.com/
wikipedia.org

www.hellinon.net/

http://users.uoa.gr/
http://www.myriobiblos.gr/



     ίσως...