Σεπόλια - Τέξας

Ήμουν δεν ήμουν στα οκτώ,

και τα ''ακατάλληλα'', σωρό

έβλεπα στο σινεμά,
ενώ...
          [''ρε κερατά

πως μπαίνεις ?''

          [δικαίως, λέγαν τα παιδιά,
που απαγορευόταν σε αυτά...

- ''Ποιο είν' το κόλπο σου ?'' 
            [κι έκλειναν μάτι πονηρά,
γεμάτα με ερωτηματικά.

Συχνά σ' αυτές τις διαδρομές,
που πάω σε άλλες εποχές,
σε χρόνο μετα-Κατοχικό,
με ταξιδεύει το μυαλό...

Τότε που 'ταν ακόμα νέα...          

η μάνα μου,

           [και στην "Αντινέα"

το θερινό το σινεμά,
που είχαμε 
            [στη γειτονιά,

Αντινέα 1944

με άφηνε στη πόρτα,

αφού πλήρωνε πρώτα
κανονικά το εισιτήριο.

Του σινεμά τον κύριο
τον γνώριζε, κι έτσι

           [με άφηνε να μπω,

έργα ακατάλληλα να δω...

Ο κακομοίρης,

  [τον νου του είχε συνεχώς

μήπως φανεί αστυνομικός

κι ελέγξει,  γιατί αυστηρός

ήταν ο νόμος για τα παιδιά,

έργα με φόνους να μη...... 
  [βλέπουν,γυμνό κι ερωτικά.

         
     Τα παλληκάρια.....
                           [ήταν ζόρικα
          στα ινδιανο-καμπόικα.

          
          Γρήγορα τράβαγαν κουμπούρες,

          και ρίχνανε μπουνιές στις μούρες...

          Ακόμα και η μουσική,

          σαν άναβαν τα φώτα, 
                  [ήταν ατμοσφαιρική
          για να ταιριάζει
              [με τη καμπόικη εποχή.

          Στο διάλειμμα πάντα
                   [το ίδιο έβαζε τραγούδι,

          για μια Μουτσάτσα*,
             [της Δύσης άγριο λουλούδι,                      *κορίτσι

          και  για τον καουμπόι
                           [τον δικό της

          στο Τέξας,

                          [τον καλό της...

          Την ίδια αθώα.....
                                 [εκείνη εποχή

          παρ' όλο που άκουγα πολύ          

          ''ράδιο''που μόλις είχε 'ρθεί,

          ποτέ δεν έτυχε από σταθμό

          ν' ακούσω το τραγούδι αυτό...

          Νόμιζα πως......
             [    τάκαναν παραγγελιά,
          τραγούδια τέτοια σχετικά,
          να παίζουν αποκλειστικά,
          στο διάλειμμα του σινεμά,
          ώστε να μοιάζουν και αυτά,
          να φέρνουν κάπως "τεξανά''....                  *του Τέξας

          Ποτέ δεν μ' έπιασε
             [κανένας μπάτσος στο σινεμά
          μα μου την στήσανε άλλοι μετά !...

          Βίαια, "άλλος" με γράπωσε... 
                        [κι ήταν η ίδια η ζωή
          που με βασάνισε πάρα πολύ,

          κοντά στις έξη δεκαετίες.

Ένα βιβλίο 
             [με διάφορες ιστορίες,

έγραψα για τα παθήματά μου,

να μη με στοιχειώνουν
                       [τα φαντάσματα μου,
απ' τη σκυλίσια τη ζωή....
  [των καραβιών...ενώ η χαρά μου,

στην αίθουσα τη σκοτεινή
έμεινε και μένει....
                  [για πάντα, εκεί,
 στη φεγγαράδα,                      
                      [στην Αντινέα

ενώ με βασανίζει ακομη
       [εκείνη η εχθρική παρέα,

που μου έκαναν τ' αφεντικά,                              

μ' απάνθρωπη συμπεριφορά,
σε θάλασσα και σε στεριά,
αφήνοντας μου σημάδια ψυχικά, 
και αθεράπευτα ψυχοσωματικά!                                    

           Από μικρούς μας πήρε η ζωή, 
                                                        [πολλούς παρίες 
                  μες στις γαλέρες να μας χώσει,
                                                          [λες κι αμαρτίες
                  πληρώναμε καλά και ντέ...
                  που όμως...……..
                               [δεν κάναμε ποτέ !

                  Γιορτή στη τρέχουσα δεκαετία

                  έχω, που με τη νέα τεχνολογία,
                  στο λαπ-τοπ, με γκουγκλάρισμα

                  ξεφεύγω και δες...
                          [ξεχνώ το στραπατσάρισμα

                  και της ζωής μου τις πληγές.

Χάρις σ' αυτές τις μηχανές,

μπορώ και ζω πάλι το χθες,

και όσα χαρά δίναν σε μένα,
που θα 'τανε, 
        [χωρίς ''αυτές'', χαμένα....

Στο δίκτυο τώρα,
       [τα βρίσκω όλα βαλμένα..

μέχρι εκείνη που.....  
     [τραγουδούσε τη Μουτσάτσα                             

βρήκα επιπλέον,
                 [πως ήτανε στη φάτσα,
εκείνης της εποχή η φίρμα, 
                 [η Νικολαΐδου η Κούλα,

που τότε, αυτή σχεδόν παιδούλα,

γύρισε αυτό το δίσκο,

                        [τον εβδομηνταοκτάρη*,                      *δίσκος 78 στροφών

για την καουμπόισα,
            [και για το λεβεντο-παληκάρι....

Του τραγουδιού οι ήρωες αυτοί,
στο Γκουγκλ το βρήκα, 
                     [πως ήταν υπαρκτοί,
και με τον πόλεμο οι Απάτσι....
   [στο Ουάιλντ Ουέστ τους είχανε χωρίσει, 

εκεί, στη πιστολο-κρατούμενη,
             [και σκληρή που λέμε 'Άγρια Δύση''.  

_________________________________________________

     
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
________________________________________________

Κινηματογράφος Αντινέα 1965

Κινηματογράφος Αντινέα 2005

Μην κλαίς Μουτσάτσα,  Μιά αληθινή ιστορία,
Τραγούδι Κούλα Νικολαΐδου 
Μουσική/Στίχοι: Ριτσιάρδης Ιωσήφ/Νικολαΐδης Κώστας

Ήταν σ' όλα λεβεντιά

άντρας με δυό μέτρα μπόϋ

ο Χοσέ χρυσή καρδιά

ο πι' ωραίος κάουμπόϋ

Ένα βράδυ ξεκινά

γιά να πάη να πολεμήση

μια φυλή μεσ' τα βουνά

που τους χώριζαν τα μίση

Τα σπιρούνια τα χρυσά φορά

τα πιστόλια δένει πιό γερά

και αστράφτοντας από χαρά

στην καλή του σιγολέει:

Μην κλαίς, Μουτσάτσα μην κλαίς

ποτέ κι αν πεθάνω δεν θέλω

να κλάψης γιά μένα

Μην κλαίς Μουτσάτσα μην κλαίς

οι άντρες στο Τέξας

πεθαίνουν μονάχ' από σφαίρα...

* Από την συλλογή παλιών ελληνικών τραγουδιών του Πάνου Μαυραγάνη,        
Από βιβλία και παρτιτούρες της εποχής.

* Κούλα (Αγγελική) Νικολαΐδου - Καλαφούτη, Σημαντική τραγουδίστρια και ηθοποιός της επιθεώρησης. Γεννήθηκε το 1918 και άρχισε τις εμφανίσεις της το 1935. Αρχικά αναφερόταν και με το όνομα Λέλια. 
Συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους και έλαβε μέρος σε πολλές επιθεωρήσεις, η μουσική των οποίων ήταν έργο του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. 
Συγκρότησε και δικούς της μουσικούς θιάσους και περιόδευσε σέ μεγάλες πόλεις της επαρχίας. 
Ως τραγουδίστρια έγινε πολύ δημοφιλής. 
 Τηλεοπτικά εμφανίστηκε στη "Μουσική βραδυά : Τραγούδια του 40" του Γιώργου Παπαστεφάνου (ΕΙΡΤ 1976) και στην εκπομπή του Αρτέμη Μάτσα "Τα φώτα της ράμπας δεν σβήνουν ποτέ" (ΕΤ2 1988). 
Απεβίωσε στις 6 Φεβ. 1993. 
Φιλμογραφία Μεγάλη αγάπη (1947) Γέλιο με δόσεις (1985) [Κα Τζένη]

  ίσως...