συνεχείς ερωτικές έκανε σε μένα κρούσεις...... - Νο 581

Πες μου πως είναι δυνατόν να αποκρούσεις,
να αγνοήσεις, να παραβλέψεις, να μην ακούσεις
τέτοια σειρήνα να σου τρυπάει αυτί, μυαλό, καρδιά,
και το αποτέλεσμα ήταν να πέσω φυσικά
στον ερωτά της, όπως συχνά το λέμε, με τα μούτρα….

Ποια είναι, αναρωτιόταν η μαμά, αυτή η τσούπρα,
που το λίγο μυαλό που είχε το παιδί το έκανε να χάνει,
βέβαια από μικρό, τη μιά βλακεία μετά την άλλη κάνει….

Να μην στα πολυλογώ αλλάξαμε δακτυλίδια,
δεν πέρασε μιά βδομάδα και μούπε να πάω στα τσακίδια,
κι έτσι έμεινα πάλι εγώ στα αζήτητα που ήμουν μια ζωή,
μέχρι που μου χαμογέλασε η τύχη κι ήρθες να ζήσουμε μαζί,
γιατί ήσουνα μύωψ φυσικά και με μειωμένη πολύ την ακοή, 

αλλιώς σε κάτι μέρες θα μ’ έστελνες στον αγύριστο κι εσύ...

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

στης Τρούμπας τα στενά γεννήθηκα…… - Νο 580

Μ’ έστειλε μες τη βροχή να πάρω φακαρόλα
η θειά μου η όμορφη, που ζηλευτά τα είχε όλα,
πέντε χρονών το φουκαριάρικο, μικρό παιδάκι,
δεν πέρασαν κάνα δυό ώρες κι άρχισε το συνάχι,
την επομένη πυρετός 40, στ’ αυτιά μου καραμούζες,
καλείται η κυρά Σοφία και με πλακώνει στις βεντούζες,
και να μου χώνει τα καυτόγυαλα, και γλούπα-γλούπα,
η πλάτη μου φούσκωσε, έμοιαζε με κερασένια τούρτα.

Κάπου στα δεκατέσσερά μου, η θειά μου η ξεφτιλισμένη
περίεργα με γυρνόφερνε, κι αναρωτιόμουν που το πηγαίνει,
δεν άργησε η αλανιάρα, μένα του ανήλικου να τα ρίξει,
τι νάκανα ο πρωτάρης, στις ορέξεις της με είχα αφήσει !

Κάπου στα τριαντατέσσερά μου με τριανταπέντε,
για διαζύγιο με τη γυναίκα μου φτάσαμε στο παρά πέντε,
της είπαν πως μ’ είδαν με τη θειά, σε πανσιόν ξεπέτας,
τι νάκανα ο έγγαμος ; ; ζωή ‘χα άχρωμη, που ούτε Ζαμπέτας
ούτε Πάριος μπόραγαν με καψούρικα να με παρηγορήσουν,
μόνο της πρόστυχης θειάς μου τα μαγεμένα κάλλη θα βοηθήσουν.

Κει κάπου στα πενήντα μου να ζήσει η θειά μου πήγε στη Πάρο,
ξεχάστηκε απ’ όλους, φίλους και συγγενείς, μα όρκο δεν θα πάρω
ότι την ξέχασα και εγώ, κι ότι την έβγαλα από τη δική μου σκέψη,
για κείνη, στα σκοτεινόστενα της Τρούμπας, συχνά γίνομαι φέσι...

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

των ισχνών αγελάδων τον καιρό....... - Νο 579

Του “Μερσεντάκι” κάποιο δάκρυ κυλά,
αχ παλιοψεύτη κι' άδικε ντουνιά,
το σκότωσα το κοκκινάκι εν ψυχρώ,
τότε, των ισχνών αγελάδων τον καιρό.

Και σιγά τα πόσα έπιασε το κακομοιράκι,
ίσα βάρκα ίσα νερά να πάρω μηχανάκι,
που καμάρωνα, καθώς ωραία άστραφτε στον ήλιο
μ’ αδύνατο να το καβαλήσω, γέρος πλέον για τίλιο,
κι έτσι μου έμεινε μόνο να το κοιτάζω,
γιατί πάνω στη σέλα κόβω πρόκες ξεπαγιάζω,
φέτο, λέω με τους καύσωνες να ξαναδοκιμάσω,
με μαύρο μπουφάν, μαύρο γυαλί, καρδιές να κάψω !
________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

αγάπησα μιά γυναίκα τανάλια…... - Νο 578

Ακούγοντας χθες τον Παπακωνσταντίνου,
το στόρυ μού ήρθε σα φλασιά του Ζήνου,
απ’ τα λόγια δηλαδή “Αγάπησα μιά γυναίκα τανάλια
με καρφιά στα χέρια σκισμένη βεντάλια
που κάνει λαβές με κόλπα καράτε
που σπάει φαρμακεία και στα πάρκα κοιμάται."

Το εξής στόρυ…. Στη μπουζού στο Κορυδαλλό,
πήγα να δω τον φίλο Ζήνο ή Κοντοπαρτσακλό,
ή Αντικλείδα, ή Μπάρμπακα, ή Μουλωχτό,
και με το νί και σίγμα μούπε πως τσακωτό
τον κάναν…. και τους ρουφιάνους εγώ να βρω,
να τους περιποιηθώ κανονικά, και κάπου εδώ
μου ‘πε τα της αρπαξιάς ψιθυριστά, θάλεγες ζούλα….
Με λοστό που λες, και με φουλ-φέις κουκούλα
βράδυ στις πέντε του μηνός στην Άνω Βούλα,
έσπασα απανωτά δυό φαρμακεία,
και ισκιο-λάκισα….. σκέτος θησαυρός η λεία !
Έβγαζα λοιπόν αράδα απ’ τη μιζέρια,
και νάσου του έρωτα μία στεγνή ιέρεια,
που της το σφύριξαν στη δίπλα καφετέρια,
μου λέει…….. δώσε και μένα Μπάρμπα,
και θα σε πάρω αν… για μία ώρα τζάμπα !

Της λέω “έγινε”... ήταν η άτιμη και καλοφτιαγμένη,
την ακολούθησα... μα την πάτησα... ήταν στημένη,
κι αφού πρώτα με τσάκισαν στο ξύλο, πήραν τη λεία...
Τζάμπα τρεις ώρες έφαγα να σπάω τα φαρμακεία.

Σαν βγω από δω, για νάβρω δίκιο,
θα κάνω μπούκα στο σκοτεινό διαδίκτυο
θα πάρω μιά τροποποιημένη Beretta,
και με τη κοφτερή που ‘χω επάνω μου φαλτσέτα,
θα βγω χωρίς σταματημό μέρες στη γύρα,
κακόμοιροι και “snitch” κακομοίρα σκύλα,
ξέρω την πιάτσα, κάποτε θα σας βρω μπροστά μου,
τότε θα δείτε ύπουλες κότες, το τι εστί οργή δικιά μου !
________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

κι έγινε του αλγόριθμου……. - Νο 577

Με φορτίο ζουπιγμένο,
το καράβι βουτηγμένο
ως τη μέση στο νερό,
έφτασε με το στανιό
μπήκε πέρασε ισθμό,
λίγα μίλια από δω,
του Περαία το ψηλό,
με τα κιάλια εγώ θωρώ
που χτίστηκε τον κακό
κατά πολλούς καιρό,
που ουδέν γι αυτό θα πω,
γιατί το μπλογκ ετούτο δω,
το είχαν δέσει χρόνους δυό
μόνο εσχάτως λύσανε
και λεύτερο αμολήσανε,
έτσι τον βγάζω τον σκασμό,
αλήθειες δεν θα ξαναπώ
χίλια ο Γκαλεάνο είχε δίκια
στον ισχυρό ανήκει η αλήθεια,
στο μεγάλο αφεντικό
έτσι κεφάλι έχω σκυφτό,
κι επιμελώς αυτό κρατώ,
μπας τη δώσει στον κακό,
και με ρίξει στο κενό,
σε καιάδα σκοτεινό,
στον καιάδα τον οποίον
ο με το σιδηρούν
κρατείται προσωπείον.
Ναι, ο Αλέξανδρος Δουμάς,
εγκαίρως είχε ειδοποιήσει εμάς,
κι έτσι στη Χαμοστέρνας,
της ξεπάτωτης ταβέρνας,
ένα-ένα τα σκαλιά,
πήγα κάτω, στον Μηνά,
τον παλιόφιλο κληρούχα,
τον λοχία τότε πούχα
στο Διδυμότειχο παλιά,
να ρίξουμε καμιά ζαριά
με τ’ άλλα παλιομούτρα,
και τάχα μου εμείς την τούρτα,
κόβαμε φο γενεθλίων,
ενώ στο τζόγο των ορθίων,
ρίχναμε ζαριές στη ζούλα.
Στις βαγαποντιές πιτσούλα,
έριχνα με πειραγμένο ζάρι,
και σαν με πήρανε χαμπάρι,
μετά το ξύλο που μου ρίξαν
με μαχαιρώσαν και μ΄αφήσαν,
μ’ έσουραν πέρα, κι αυτό ήταν….

Με ξέκαναν, ο λοχίας φίλος,
ο Νάτσης Ζώης, αλλιώς Σκύλος,
και ο Φαλτσέτας ο Μιχάλης,
μιά ζωή, μου είπε, σφάλεις,
και μούριξε την τελευταία,
τη μαχαιριά που ‘ταν μοιραία….

Έκτοτε δεν χάνω ευκαιρία,
σαν με τη γη έχω επικοινωνία,
να σου ζητάω πάντα συγνώμη,
και να σου λέω σε αγαπώ ακόμη..
________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

terra incognita ........ - Νο 576

Αχ, στα 14 να ξύπναγα σε κάποια "τέρα ινκόνιτα"* μιά νύχτα
με ξυπνητήρια γιοκ, και νάμαι όταν θέλω ντίρλα- σκνίπα,
δέκτης να μη γενώ, σκαμπιλιών, γροθιών και κλότσων,
χωρίς πλειάδα αριθμών μητρώων, άγνωστος των αγνώστων,
να μην ξεκίναγα ποτέ μου κάποιον Οκτώβρη με καράβι,
να μην πάθαινα εκεί ρευματισμούς και κάθε είδους βλάβη,
να μη νοιαζότανε κανένας, μα κανένας για το καλό μου,
νάτανε όλοι αδιάφοροι για τ’ όποιο μέλλον το δικό μου,
να μην μου λέγαν αυγό με τσόφλια την προστασία απ’ τις πόρνες,
να μην εμπιστεύομαι προτροπές ανίδεων, και μάλιστα με κορώνες,
όταν μου υψώνουν τη φωνή, καθόλου να μην κάνω τον συνεσταλμένο,
και κάθε ανήθικο εργοδότη, άρχοντα, εξουσιαστή, να μην τον υπομένω,
να μην στο κάθε τόσο να δηλώσω πίστη να είμαι υποχρεωμένος,
με ρεβεράντζες, τσακίσματα μέσης, και “ο κάτωθι υπογεγραμμένος”,
και γενικώς απ’ τη ζωή ως τα 80 πλας, συνέχεια να ‘μαι δαρμένος….

*terra incognita = άγνωστη γη

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

δεν πα να είναι άδικοι, θα τους τη βγω ..... - Νο 575

Τι τύχη !! μούρη με μούρη έπεσα
με την πιο όμορφη του κόσμου,
δικαίως λοιπόν στραβοθαμπώθηκα,
κι έχασα εκτός από το φως μου,
κάθε ειρμό απ’ το μυαλό μου,
την ηρεμία μου, κάθε γαλήνη,
απίστευτο μα βλέπω μόνο κείνη
κοιτώντας ακόμη και τη σελήνη,
κείνη που άρπαξε τον λεύτερο τον χρόνο μου,
να ‘ναι κι αδύνατο να πω τον πόνο μου,
κι εντάξει να την’ ονειρεύομαι στον ύπνο μου,
μα έλα που ‘ναι μπροστά μου και στον ξύπνιο μου;

Βρε Αφροδίτη, βάλε το χέρι σου, φτιάξε ένα πλάνο,

κάνε κάτι, από τα μάτια μου ποτέ να μην την χάνω,

εγώ πάντως στην απελπισία μου άκου τι λέω να κάνω,

για μόνιμη εγκατάσταση στον νου σκέφτηκα να την βάνω,

αφού ποτέ δε θα την έφτανα, ούτε που θα την φτάνω,

και έτσι της φύσης τους νόμους κάπως, λέω να τους τρελάνω,

δεν πα να είναι άδικοι, θα τους τη βγω, και θα ‘μαι κι από πάνω.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

πάλι εγώ ατύχησα...... - Νο 574

Γιο-γιό" με έκανε η τύπισσα,
κι είπα αμάν, πάλι εγώ ατύχησα,
φέξε μου δηλαδή και γλίστρησα,
επέκρινα τον χαζο-εαυτό μου,
καθώς το σφάλμα ήταν δικό μου,
που νόμιζα τζόκερ κτύπησα,
γιατί τ’ αδύνατο ‘γώ ζήτησα,
η πιόμορφη του κόσμου
για πάντα κτήμα να ‘ναι δικό μου….

Παπούτσια στο χέρι μούδωσε,
αφού πιο πριν με μούτζωσε,
και με σκυλόβρισε ένα χέρι
μ’ απείλησε επίσης με μαχαίρι,
έφυγα τέλος φορτωμένος με βρισιές
άτυχος πάντα και γκαντέμης, τι τα θες.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

ποιος τροχός ; - Νο 573

Τσιρίζανε μαζί σκούπα πλυντήριο,
κι εγώ φορές, κάπου στο εκατομμύριο,
κείνη σκεπτόμουνα αυτιά σφραγίζοντας,
και κόσμους της προσεγγίζοντας,
νοερά δε, δειλά–δειλά αγγίζοντας,
με φόβο μπας χαστουκιστώ, το χέρι της,
κι αυτό γιατί απρόσκλητος στα μέρη της,
δεν ξέρω πως πήρα θάρρητα να μπω,
μα πελαγωμένος έπρεπε κάπου να πιαστώ
σαν βρέθηκα από τον κόσμο των απόντων,
στο χάος χρωμάτων των δικών της οριζόντων,
ένα προνόμιο που δεν δίνεται στον καθένα,

όμως η Τύχη, η θεά της μυθολογίας, για εμένα
θαρρώ πως καθοδήγησε της τύχης τον τροχό,
και μου έκλεισε «VIP θεωρείο» να τη θωρώ !

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

“Με πουλάει”…… - Νο 572

Φωνές στριγκλιές αντάρες,
κατέβηκα με τις σαγιονάρες,
στον τέταρτο πάθαν λαχτάρα,
μπουκάρισε μιά αλανιάρα
που είπε είναι απ’ τη ΔΕΗ
και πρόθυμα άνοιξε η χαζή
η Ξανθίππη η Χορδέλα,
που πέρασε της είπε, έλα,
το δε σκυλάκι το μπαστάρδι
“πουλήθηκε” με ένα μόνο χάδι….

Μιλάμε για τη σκυλίτσα Μπίλλυ,
που αντί να γαυγίσει, γίνανε φίλοι,
ενώ έπιασε η κλέφτρα στα λιμά
και την Ξανθίππη μιά χαρά,
βέβαια όχι πως τη χάιδεψε κι αυτή
όπως και τη σκυλίτσα τη μικρή !!

Πάει η Ξανθίππη να φτιάξει καφέ
και φεύγει, ενώ στον καναπέ,
τη τσάντα της είχε από χθες αφήσει,
και όταν απ’ την κουζίνα θα γυρίσει
η αλανιάρα την είχε φυσικά ζουλήξει...

Και ήταν μέσα του μηνός όλο το νοίκι,
άστα να πάνε, είναι να μην σου τύχει..

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

που να τολμήσω να το πω…… - Νο 571

 

Σαν ξύπνησα το πρωί αναρωτήθηκα

γιατί το βράδυ ώς που κοιμήθηκα,
είχα και πάλι το μυαλό σε κείνη,
έναν εφιάλτη πολύ που μου τη δίνει.

Μεταξύ μας εφιάλτη απολαυστικό,
μα τούτο πού να τολμήσω να το πω
της τρίτης ηλικίας το ραμολιμέντο,
πώς να πω, ότι διαρκές ακομπανιαμέντο
της καρδιάς μου οι χτύποι, είναι για κείνη,
που με κρατάει αιχμάλωτο και δεν μ’αφήνει.

Ποιο σφηνάκι, ποια Βότκα και ποιο Μαρτίνι,
μια σκέψη-φωτιά, που με τίποτα δεν σβήνει!

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

Gourmet meals...... - Νο 570

Θέλω γαλοπούλα με πατάτες,
όπως και όλες τις Τετάρτες,
μα η Κάθυ τσαντίλα από καυγά
μου λέει να τα ξεχάσεις πια αυτά.

Θες δεν θες θα φας ετούτο δω,
της απαντώ, αυτό ‘ναι το χθεσινό,
λάθος μου λέει, είναι το αυριανό,
το ίδιο θα φας αύριο, να σε μάθω εγώ.

Τι να λησμονήσω…. Τι να θυμηθώ,
τα γκουρμέ της μια φορά κι ένα καιρό ;
τα παστίτσια ; τους μουσακάδες ;
τα ροσμπίφ ή τις αστακομακαρονάδες ;

Τα πάντα ρει είπε κάποτε κάποιος σπουδαίος,
που να θυμάμαι όνομα, πάντως αρχαίος,
παρ’ όλα αυτά παράπονο κανένα εγώ δεν έχω,
γιατί ποτέ δεν ξέχασε να με φιλήσει κάθε επέτειο,
που ούτε μία είναι, ούτε δέκα, ούτε και δεκαπέντε,
πενηνταδύο μετρήσαμε το δύο χιλιάδες είκοσιπέντε.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως...  

αλλά τι νόημα έχει τ' όνειρο χωρίς μικρές νοθείες ;;; - Νο 569

Ρομαντικοί, Νεοκλασικοί, Αφηρημένοι, Αμπστρακτιβιστές,
Κυβιστές, Σουρεαλιστές, Εξπρεσιονιστές, Φουτουριστές,
θα κάνανε αβαρία, θα λέγανε την τάση μου αναστέλλω,
τη σχολή μου, το ρεύμα μου, το στυλ μου, και με μοντέλο
εσένα θα ικέτευαν να ζωγραφίσουν, ώστε να σε κρατήσουν
για πάντα ζωντανή, και να χαθείς ποτέ να μην αφήσουν,
κάτι σαν την Τζοκόντα δηλαδή, που όμως δεν πιάνει μία
μπροστά σε σένα, και τούτο το γράφω “ποιητική αδεία”,
γιατί πρέπει να είμαι πιο μαζεμένος σ’ αυτή την ηλικία….

Δω που τα λέμε θάθελα για μιά στιγμή το χέρι σου να κρατήσω

να δουν να σκάσουνε οι φίλοι μου, οι εχθροί μου, κι όλοι οι άλλοι,
να λένε μα τι του βρήκε αυτουνού που έχει τέτοιο μεγάλο χάλι,
πάμπτωχος, αγριομούτσουνος, μπασμένος, άντρας κούτσικος,
από ευφυΐα δε, δεν είναι απλώς μικρός, αλλά…..“Μικρούτσικος,”
και που ονειρεύεται πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς...... χωρίς μικρές νοθείες ;;;

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

για τα μάτια μιας πανύψηλης Σαλονικιάς...... - Νο 568

Με τρόλεϊ από τη στάση Αγγελοπούλου,
πήγα μετά απ’ την Κολιάτσου, Δροσοπούλου,
να δω έργο καουμπόικο, στο σινεμά Αμαλία,
βγαίνοντας δε, μούρη με μούρη έπεσα με τη Λία.

Της λέω περάστε…… ευχαριστώ…. παρακαλώ....
ήθελα μπας κάνω γκάφα, πρώτα να βεβαιωθώ,
προσεκτικά έρευνα έκανα καλού κακού,
βεβαιώθηκα και λέω…. “Σένα δεν λέγαμε κατρουλού;
στη πρώτη που ήμασταν μαζί του δημοτικού ;”

Μ’ αγκάλιασε πραγματικά μ’ αγάπη όλο χαρά,
σε είδα μου λέει σαν μπήκες από μακριά,
κι αμέσως είπα ρε πως μεγάλωσε ο κερατάς,
δεν είναι πολύ καμπούρης πια, και στραβοσουγιάς,
κάναμε ριγιούνιον προ μηνών και ρώταγαν για σένα….

Βγήκαμε από το σινεμά, χαιρέτισε κάποια Βαλέρια,
και πήγαμε για να τα πούμε σε μία καφετέρια….
Πες μου εσύ μου είπε πρώτα το πως τα πήγες στη ζωή,
κακά, ψυχρά κι ανάποδα απάντησα στη στιγμή,
και της μιλούσα για καμιά ώρα για όσα τράβηξα ως τώρα…

Σαν άρχισε με τα δικά της ήτανε ήδη δακρυσμένη,
δεν ξέρεις μου είπε το πόσο είμαι δυστυχισμένη,
απ’ το δημοτικό μου αρέσανε τα κορίτσια,
και μέχρι στην ΑΣΣΟΕ που τάφτιαξα με την καθηγήτρια,
μικρή είχα προβλήματα…. Της Ρηνούλας με έδειρε η μαμά της,
στου Μιχαήλ πάροδος Πατησίων, μ’ έβρισε κι ο μπαμπάς της,
στου Τυχόπουλου πλατεία Αμερικής κάπου εκεί κοντά,
τα είχα δύο με τρία χρόνια με τη Ζέτα και μετά με τη Νανά,

Στο Γουναράκη Πάτμου ξεμαλλιαστήκαμε για τα καλά,
με την Αρώνη την Πηνελόπη για τα μάτια μίας ξανθιάς
νεοφερμένης στο σχολείο, πανύψηλης Σαλονικιάς,
και μ' αυτήν βρήκα τον μεγάλο έρωτα αλλά δεν κράτησε,
έγινε στρέιτ η αγαπημένη μου.... και μπουκάλα μ’ άφησε.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως...  

έφυγα με ευθανασία..... - Νο 567

“Θα καθόμουνα πλάι σου πόσο μού ’λειψες πόσο,
θα καθόμουνα πλάι σου τ’ άρωμά σου να νιώσω,
θα καθόμουνα πλάι σου και για ώρες ατέλειωτες,
θα κοιτούσα τα μάτια σου που τ’ αγάπησα τόσο.”

Του Αλέκου Σακελλάριου αυτό το τραγουδάκι
κανείς δεν θυμόταν πια, και ίσως λιγάκι,
ίσως κάποιοι, γύρω στα εκατό ή παρά κάτι
που ήταν αιωνόβιοι, σαν και εμένα.....

Παρ' όλα αυτά εντελώς δεν τάχα εγώ χαμένα
απορούσα δε και πώς δεν τάχα ακόμη,
αλλά με το συμπάθιο και συγνώμη,
μ’ αρέσανε πολύ ακόμη τα κορίτσια,
μα πού να το ‘λεγα ο έρμος αυτό στα ίσια,
θ’ άκουγα το άμε-τράβα ρε ραμολί,
και με το δίκιο της η όποια δηλαδή,
έτσι συνέχεια έλεγα στον εαυτό μου,
θα γίνω ρεζίλι… τι στο καλό μου.

Ομολογώ ο ξεμωραμένος όμως και κάτι τί….
πως και τις μεγάλες τις πήγαινα στο ΚΑΠΗ,
το τόλμησα δε για μία, που όντως άξιζε τον κόπο,
έτσι και τάφτυσα…..
                                Τη φίλησα και έμεινα στον τόπο…

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως...  

μα εγώ έχω εσένα..... - Νο 566

Αφού παρκάρισα τ’ αμάξι,
στο στέκι Λέτζου είχα αράξει,
Άγιο Νικόλαο Αχαρνών,
όπου έγινα έξω φρενών,
μάπα παγωτό είχε “Σικάγο”,
έβαλα ευθύς σε όλους πάγο,
ήρθα με έναν και στα χέρια….

Μία ξανθιά του έρωτα ιέρεια,
ήταν σιμά, μου λέει παλικαρά,
τι φουσκωτά που έχεις μπράτσα,
μαζί μ’ αρρενωπή ωραία φάτσα,
και τι θεληματικό σαγόνι,
φούσκωνα σαν το παγώνι….

Δεν είχα πάρει εγώ χαμπάρι,
πως φράγκα ήθελε να πάρει,
οι της δουλειάς, επάνω στη δουλειά,
λένε φορές και μούσια πιο χοντρά,

Βραδύνους ήμουν από μικρός
χάπατο, λούζερ, και αγαθός,
έτσι μου τρώγανε τα λεφτά,
επί τριάντα χρόνια συναπτά,
τα όσα έβγαζα στα βαπόρια,
καμία όμως δεν έχω στενοχώρια,
γιατί σύμφωνα με τον Χατζή
δυό που αγαπιούνται είναι πολλοί
κι εγώ έχω εσένα και συ εμένα,
τρόπος του λέγειν το “έχω εσένα”
απλώς θα ήθελα ναν’ στα γραμμένα,
κι αφού δεν ήταν, εγώ ο ατυχής,
σε όνειρα γίνομαι πρωταγωνιστής,
πότε στο Γουεστ Σάιντ Στόρυ,
της Μαρίας τάχα νάμαι το αγόρι,
πότε o Σουέιζυ νάμαι της Γκρέι
στο Ντέρτυ Ντάνσινγκ, και να μη φταίει,
κανένας άλλος, παρά αποκλειστικά εσύ,
και το περίεργο είναι, δεν ξέρω το γιατί.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως...  

είχε περίσσεια χάρη το βάδισμά της, σαν κυπαρίσσι ήταν το ανάστημά της..... - Νο 565

 

Στο Ζάππειο που μιά μέρα περιπατούσα
συνάντησα μια νέα ξανθομαλλούσα,
είχε περίσσεια χάρη το βάδισμά της
σαν κυπαρίσσι ήταν το ανάστημά της,
της κόβω ένα λουλούδι και το μυρίζει
αρχίζει η καρδιά μου να φτερουγίζει.

Αυτό τ’ αρχαίο άσμα του Γιαννίδη τραγουδούσα
μόλις τα σπάσαμε οριστικά με την Ανθούσα,
μιά σχέση που κράτησε κοντά δυό χρόνια…..

Πώς με τρελαίνει είπα αυτή σου η κολόνια
αχ και μένα αρέσει, απάντησε, δεν βάζω άλλη,
τα "πως σε λένε" ήρθαν σε λίγο…. σαν προς Εκάλη,
τραβούσαμε δυο ώρες από τη γνωριμία μας μετά,
είχαμε ανταλλάξει ήδη όρκους κι αμέτρητα φιλιά.

Σε κάτι μέρες προς τη χλιδάτη τράβηξα γειτονιά,
με δανεικό κοστούμι να τη ζητήσω απ’ τον μπαμπά,
που φυσικά είπε να με πετάξουν έξω με τη μία….

Με συγχωρείς μου είπε για του μπαμπά τη βία,
την άλλη μέρα η Ανθούσα…. αλλά αυτός έχει αλλεργία
σε ύποπτους για προικοθηρία, και σε καθαρά νομίσματα
δηλαδή χρήμα που βγήκε χωρίς να γίνουν αμαρτήματα,
σιχαίνεται επίσης και τα λεφτά τα φορολογημένα,
να τον διαδεχτώ δε στη συμμορία προόριζε εμένα,
μικρή μου έφερνε για δώρο ψευτοπίστολα προτεταμένα.

Κάποτε με μάλωσε, μην παίζεις είπε διώχνοντας τα πουλάκια,
γιατί δεν παίρνεις ένα μαχαίρι να παίξεις μ’ άλλα παιδάκια;

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..

                   

φεύγουμε όλοι αργά ή γρήγορα, δηλαδή με δόσεις… - Νο 564

Σας το δηλώνω με χαρά μου αληθινή
πως η μητέρα η γιαγιά κι η εγγονή,
ένα Φλεξ-Φορμ αν πάρουνε απ’ του Κοντώση
τέλεια γραμμή στα σώματά τους θα τους δώσει,

Και να μην ξεχάσουν την διεύθυνση τη νέα,
στο καινούργιο μας κατάστημα
στην οδό Ερμού, τριάντα εννέα…..

Το παραπάνω ποιος να θυμάται πια,
περάσαν ογδόντα χρόνια συναπτά,
ήτανε του Οικονομίδη στίχοι διαφημιστικοί,
με επένδυση μάλλον του Πλέσσα μελωδική.

Πάει ο Οικονομίδης…. Πάει ο Κοντώσης,
Πάει κι ο Πλέσσας, μία πηγή επιτυχίας τόσης,
φεύγουμε όλοι αργά ή γρήγορα, δηλαδή με δόσεις…  

Σημείωση : 

ChatGPT .………….. Η «Φλεξ Φορμ Κοντώσης» ήταν μια γνωστή ελληνική εταιρεία που ειδικευόταν στην παραγωγή και πώληση γυναικείων εσωρούχων, μαγιό και λαστέξ, ιδιαίτερα δημοφιλής κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Το κατάστημα της εταιρείας βρισκόταν στην οδό Ερμού 39 στην Αθήνα. Η «Φλεξ Φορμ Κοντώσης» αποτέλεσε σημαντικό μέρος της ελληνικής μόδας εκείνης της εποχής, προσφέροντας προϊόντα που ανταποκρίνονταν στις ανάγκες των γυναικών για κομψότητα και άνεση.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με την πορεία της εταιρείας μετά από αυτήν την περίοδο ή για το αν συνεχίζει να λειτουργεί σήμερα.

Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να βρω συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας «Φλεξ Φορμ Κοντώσης» ή την ύπαρξη του επωνύμου Κοντώσης σε άλλες πηγές. Είναι πιθανό το επώνυμο αυτό να είναι σπάνιο ή να μην εμφανίζεται σε δημόσιες πηγές.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως...  

τον Βαρραβάν ….. τον Βαρραβάν…. - Νο 563

Γίνανε πρωτοφανείς ακρότητες,
σαν των τιμίων οι κοινότητες,
τα κάνανε τάτσι μίτσι κότσι,
μα μήτε Αμερικάνοι, μήτε Ρώσοι,
μας φταίγαν εμάς, αλλά η μπόρα,
που ραγδαία εξελισσόταν τώρα,
δεν μπόραγαν να το πιστέψουν.....

Θα συμφωνήσουν θα συμπλεύσουν,
τον κεραυνό και τη βροχή θα δέσουν,
χιλιάδες κραυγές άκουγες “δώστους”,
απ' άσχετους, ανυπόπτους και υπόπτους,
τον Βαρραβάν ….. τον Βαρραβάν….
στο κόντρα δε ξύρισμα των παραβάν,
πανηγύριζε όλο το εξ ανηθίκων “Φαν”....

Μια νεοΚύρου ανάβαση ξαναρχινάν,
με μισθοφόρους που είναι μεγαλόσωμοι,
λίγοι χαζοί μονόμουροι, αμέτρητοι διπρόσωποι,
όλοι μαζί που λες, πέσανε στην αμαρτία,
όλοι μα όλοι, μια ετερόκλητη απαρτία.....

Απορούσες που κανένας τους δεν είχε τύψεις,
ακόμη την πάπια κάνουνε αν τους ρωτήσεις,
έτσι θα είναι λένε, αφού τ' ακούσαμε στο κανάλι,
κι ορκίζονται για όσα αντί αυτών είδανε άλλοι...

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..