που σ’ ερωτεύτηκα έως και το ΚΑΠΗ,
τη σκοτεινή και τη φωτεινή πλευρά σου
και ενθουσιώδης είπα όλα δικά σου,
ας ακροβατούσες χωρίς δίχτυ ασφαλείας,
το πρόσεξα μα λόγω της ερωτικής μανίας
που μ’ έκανε να τα βλέπω όλα ωραία
ακόμα κι όσα δεν ήτανε, μ’ αρκούσε η παρέα
και μ’ έφτανε πως δίπλα σου θα ήμουν πάντα
έτσι τα παραμέρισα όλα, τα έβαλα στη μπάντα...
Έκτοτε χρόνια και χρόνια κύλησαν,
κι ενώ οι ιδιοτροπίες σου ξεχείλισαν,
αντί να κάνεις εμένα ν’ αγανακτήσω
μ’ έκανες μάγισσα πιότερο να σ’ αγαπήσω,
μάλλον θα είμαι παλαβός ή και “μαζόχα”,
όμως κι εσύ, κι αυτό με τίποτα δεν στο ‘χα,
το πάθος μου δέχτηκες που έχω για την πόκα,
εντάξει…. και κάποια ψιλοκερατώματα,
και κάποια άλλα πταίσματα, μικροκαμώματα,
όπως με φίλους ως το πρωί να ξενυχτάω
και με ουσίες και οινοπνεύματα να γλεντάω,
μα ποτέ δεν σ’ έδειρα, δεν έκανα τέτοια τρέλα,
πήγα μιά-δυό φορές να σε βαρέσω με την ομπρέλα,
μα ευτυχώς τη μαύρη ζώνη σου θυμήθηκα
που νεαρή συ είχες στο καράτε και φοβήθηκα,
την έχεις απ’ του γάμου κρεμασμένη τη πρώτη νύχτα
έτσι θέλω δεν θέλω σ΄αγαπώ… μάτια μου καληνύχτα !
____________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.