Sunday, March 30, 2025

Με το κότερο σε νήσους.... - Νο 506

                 



Άκου δω μου λέει τρίχα,
θα στον κόψω εγώ τον βήχα,
τα πούξερες να τα ξεχάσεις,
αν τα πάρω θα με χάσεις,
και υποτάχτηκα ο καημένος
δεν ήμουν καν ερωτευμένος,   
και της έκανα χατίρια,
μέχρι σκούπες και πλυντήρια,
μου πήρε άλλως τον αέρα,
και δεν άργησε η μέρα
που υλοποίησε την φοβέρα,
άλλον μου είπε πως γουστάρει,
και μαζί του θα την πάρει
με το κότερο σε νήσους,
και αντί εμένα μίσους
να μου έρθει επιθυμία,
το υπέγραψα με μία 
το διαζύγιο και καμία
άλλη απόπειρα δεν κάνω,
αρκετά στον πρώτο γάμο…
Όμως τώρα μεταξύ μας,
ένοχη ήταν κι η δική μας
η πλευρά, είπε η δικαστίνα,
παραμυθού τη δικηγορίνα,
που έκρυβε επιμελώς 
ότι για σένα ήμουν τρελός
και ξημεροβραδιαζόμουνα,
ξύπναγα και κοιμόμουνα,
και σένα ονειρευόμουνα...
Είχε η τέως προσκομίσει,
κασέτα πούχε βιντεοσκοπήσει,
μια νύχτα που παραμιλούσα,
και εσένα έλεγα πως φιλούσα...

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



  ίσως...  



Saturday, March 29, 2025

Στη Στενημάχου μικρά, ‘μεις παίζαμε μαζί - Νο 505





Καθόμασταν σε διπλανά καθίσματα,
σαν δέχτηκα του έρωτα ραπίσματα,
κι άκου την ιστορία λεπτομερώς.
Πήγα να δω το “Ιβάν ο Τρομερός”
στο Χόλιγουντ, Δυρραχίου Σεπόλια,
με την από προξενιό Νένα Ζαφόλια
που ούτε ήθελα ούτε με ήθελε αυτή,
γιατί τα είχε με ένα ποδοσφαιριστή,
του ιστορικού “Αφόβου” Σεπολίων,
η τύπισσα έμενε Θήρας και Πατησίων.

Με τη Νένα κάναμε ότι βγαίναμε
να μην στενοχωρήσουμε κανένανε,
απ’ τους δικούς μας τους συνοικεσιολόγους,
έτσι να είμαι εγώ πιστός δεν είχα λόγους,
γι αυτό στο κάθισμα η διπλανή μου,
είχε τραβήξει εδώ και ώρα την προσοχή μου,
κι ενώ έδειχνε αδιάφορη, λέει, να ρωτήσω κάτι;
δεν είπε τίποτα μόνο μου έκλεισε το μάτι,
ενώ μου πάσαρε με τρόπο και ραβασάκι,
με το τηλέφωνό της, κι ένα φιλί για σηματάκι.

Την κάλεσα όλο χαρά την επομένη πρωί – πρωί,
μου είπε μεγάλωσες, μα η βλακεία σ’ ακολουθεί,
είμαι η γειτόνισσά σου, η ασχημούλα η Φανή,
που στη Στενημάχου μικρά, ‘μεις παίζαμε μαζί,
ρε μάπα συνοδευόμουνα απ’ ένα παλαιστή,
και για να σε γλυτώσω την κίνηση έκανα αυτή,
εάν έπαιρνε είδηση, θα είχες σίγουρα κρεβατωθεί….

_______________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



  ίσως...  

Tuesday, March 25, 2025

Αριστοτέλους...... ατάκα - Νο 504




Εκεί που περπατάγαμε,
χαζεύαμε και μιλάγαμε,
αστεία λέγαμε και γελάγαμε,
και κάπως ακουμπάγαμε,
με είχε αυτό κατα-ανάψει...

Κάναμε κάποτε μιά στάση,
και κει σε φίλησα στο στόμα,
με δέος το θυμάμαι ακόμα,
φοβόμουν μη με χαστουκίσεις,
με βρίσεις ή με σιχτιρίσεις….

Δεν ξέρω αν και συ θυμάσαι,
εκεί που είσαι, όπου και νάσαι,
κοντεύει περίπου δεκαετία,
όταν χωρίς καμιά αιτία
πήρες των ομματιών σου,
και χάθηκες στον δικό σου
τον κόσμο που δεν με θέλει..

Αχ βρε σοφέ Αριστοτέλη,
εσύ με παρηγοράς εντέλει
και η ατάκα σου που είδα,
ότι η συντρόφισσα ελπίδα
είναι το όνειρο τού ξύπνιου ! 

Σε αγαπώ-σ' αφήνω-ώρα ύπνου.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



  ίσως...  

Monday, March 24, 2025

Ο μικρός…. στο σινέ “Αντινέα” - Νο 503




Ακατάλληλο, σπάσε μου είπαν σπόρε,
σαν πήγα να δω ταινία τού Τορνατόρε,
στον γειτονικό υπαίθριο κινηματογράφο,
δεν μ’ άφησαν καν την πόρτα να πλησιάσω
στην “Αντινέα” της Λιοσίων της αλλαγμένης
τότε που έμενα στης θείας Πολυξένης….
Έπαιζε κείνη που τάχει όλα μεγάλα,
τα χείλια, τα πόδια, και διάφορα άλλα,
η βεντέτα, ο πειρασμός, η Μόνικα Μπελούτσι !

Μυαλό δεν έχεις, μούπε η θεία, εσύ κουκούτσι
ρεζίλι μ’ έκανες, τι πήγες να δεις βρε στο καλό σου,
σκατόπαιδο ακόμη δεν βγήκες από τ’ αυγό σου…

Όταν μεγάλωσα και μ’ άφηναν να μπαίνω,
δεν μ’ άρεσε πια, στα έργα της δεν πηγαίνω,
γιατί στο μεταξύ παραμεγάλωσε πια κι αυτή,
και άλλη μου γυάλισε, μιά άπιαστη ξανθή.

Ξεχνάω βέβαια συχνά το δύσκολο όνομά της,
αλλά θυμάμαι αρκετά καλά, πολλά δικά της,
όμως, για τη Σίντνεϊ Σουίνι θα την άφηνα θαρρώ,
ή για τη σιτεμένη Κίντμαν, απωθημένο μου παλιό...

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



  ίσως...  

Thursday, March 20, 2025

Η ταξιδιάρα του χρόνου – Νο 502





Ήταν το 1946 όταν μιά ταξιδιάρα χρόνου κλεφτο-μάγισσα,
μου είπε το τι με περιμένει… και πούντιασα γιατί πάγωσα.
Μ’ ένα μαρκούτσι (άρχισε) που θα το λένε τηλεκοντρόλ,
και θα τ’ ακούσεις απ’ άλλους σαν τηλεχειριστήριο,
περίπου….. κάπου εκεί…. στα μέσα της ζωής σου,
μέσα σε ένα μαγικό γυαλί, με τρόπο εντελώς μυστήριο
θα βλέπεις πατώντας ένα κουμπί στον κόσμο τι συμβαίνει,
μιά όμορφη που anchor woman θα λένε την καημένη
θα σου εξηγεί, θα σχολιάζει ότι βλέπεις, και μ’ επιμονή,
θα σου λέει πως είσαι κουτός και δεν κατάλαβες τι είχες δεί,
με άλλα λόγια θα σου πουλάει τρέλα, και θα σε καθοδηγεί.

Όμως τούτο μικρέ δεν θα ‘ναι τίποτα, μία παρανυχίδα,
μπροστά στο άλλο που σου μέλει και καπάκι αυτό θαρθεί.
Θα είναι μιά άλλη όμορφη, που την υδρόγειο θα ξεμυαλίσει
θα γίνει αυτό που λέμε στις λαχτάρες, το σπίτι θα μας κλείσει,
το όνομά της θα είναι όχι Τεχνητή αλλά “Ανθρώπινη Αγνωμοσύνη”,
θα συμβεί σαν το μυαλό του ο άνθρωπος σε αντιπρόσωπο θα δίνει,
γίνομαι πιο σαφής είπε η γριά, το θείο αυτό δώρο, το μυαλό του,
κάτι που του χαρίστηκε, θα το δωρίζει στα "hi-tech" ρομπότ του….

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



  ίσως...  


Wednesday, March 19, 2025

Ας είχα την υγειά μου κι ας ήμουνα φτωχός - Νο 501




Λάθος με ψυχολόγησαν,
λάθος πολλά τα εννόησαν
και λάθος τα υπολόγισαν
σαν πρόθυμα με διόρισαν,
με νόμισαν μεγάλο αστέρι
μα σύντομα ένα χασομέρη,
είδαν πως είχανε προσλάβει,
και μόλις το είχαν καταλάβει
βρέθηκα σε διαρκή αργία,
σ’ ατσιγαρία και αφαγία
σ’ υποχρεωτική ήτοι νηστεία,
κι έζησα μιά ζωή ρεμάλι,
μέχρι που άσπρισε το κεφάλι,
κι ύστερα έγινε φαλακρό...
Σκέπτομαι κείνο τον καιρό,
και το στερνή μου γνώση,
να σ’ είχα πρώτα ….Τότη,
κι έχω πάρα πολύ θυμώσει,
πίσω μου έχω μουτζώσει,
τις νουθεσίες, τις κακουχίες,
τις τύχης τις αλληλουχίες,
της νιότης τα μασκαριλίκια,
και τέλος την ίδια την αλήθεια,
που είναι μία, καμία άλλη,
ότι μυαλό δεν είχα στο κεφάλι,
ούτε βεβαίως και ταλέντο ποιητή
γιατί με βρίζανε όλοι μαζί
για τα παλαβογραφόμενά μου,
ας ήμουνα φτωχός χαρά μου,
λέει το τραγούδι, κι ας είχα την υγειά μου,
ο κόσμος καίγεται και ‘γω με τον χαβά μου,
πώς να σιωπήσω όμως, εγώ ‘μαι και φτωχός,
και την υγειά μου δεν την έχω ο καψερός ...
________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



  ίσως...  


Tuesday, March 18, 2025

αύριο θα περιμένω πάλι.... - Νο 525



Πρόταση σούκανα πάλι
μα συ αγύριστο κεφάλι,
θες να ζήσεις τη ζωή σου,
η Πόρσε και η έπαυλή σου,
είν’ η αγάπη η δική σου,
το Μόντε Κάρλο και οι Κάννες,
σου βάζουν λόγια κι οι ρουφιάνες,
οι φίλες σου οι κωλοπετσωμένες,
που το παίζουνε παρθένες,
κι είναι σκέτες Μεσσαλίνες,
και γω να λιώνω εν Αθήναις
μπας σε δω μπας και σε χάσω,
χθες κόντεψα εγώ να, σκάσω
που σε είδα να φλερτάρεις,
τριαντάρης ? σαραντάρης ?
κάτι τέτοιο τέλος πάντων…..

Με το χρήμα κοντραμπάντων
πήρα μία γκαρσονιέρα,
και κει στα ύψη νύχτα-μέρα,
να στενάζω εγώ για σένα,
να μην μιλάω σε κανένα
και να τάχω πια χαμένα,
μ’ ασυνάρτητα γραμμένα,
και χιλιοειπωμένα,
σ’ αγαπώ δεν είναι ψέμα,
φως δεν βλέπω από σένα,
σένα που μ’ αγωνία γύρευε
το βλέμμα μου τριγύρω
και το σουβλάκι με τον γύρο
που είχα πάρει για να καθίσω
και δεν επρόκειτο ν’ αγγίξω
είχε παγώσει πια στο πιάτο.

Άντε φίλοι άσπρο πάτο
ήπια το ούζο με νερό,
το κατέβασα όλο κάτω,
είχε λήξει η βαρδιά μου,
άφαντη όμως η δικιά μου,
τζάμπα στήθηκα και πάλι,
είναι ζάλη στο κεφάλι,
μ’ αύριο θα περιμένω πάλι !!

______________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga



  ίσως