Ακατάλληλο, σπάσε μου είπαν σπόρε,
σαν πήγα να δω ταινία τού Τορνατόρε,στον γειτονικό υπαίθριο κινηματογράφο,
δεν μ’ άφησαν καν την πόρτα να πλησιάσω
στην “Αντινέα” της Λιοσίων της αλλαγμένης
τότε που έμενα στης θείας Πολυξένης….
Έπαιζε κείνη που τάχει όλα μεγάλα,
τα χείλια, τα πόδια, και διάφορα άλλα,
η βεντέτα, ο πειρασμός, η Μόνικα Μπελούτσι !
Μυαλό δεν έχεις, μούπε η θεία, εσύ κουκούτσι
ρεζίλι μ’ έκανες, τι πήγες να δεις βρε στο καλό σου,
σκατόπαιδο ακόμη δεν βγήκες από τ’ αυγό σου…
Όταν μεγάλωσα και μ’ άφηναν να μπαίνω,
δεν μ’ άρεσε πια, στα έργα της δεν πηγαίνω,
γιατί στο μεταξύ παραμεγάλωσε πια κι αυτή,
και άλλη μου γυάλισε, μιά άπιαστη ξανθή.
Ξεχνάω βέβαια συχνά το δύσκολο όνομά της,
αλλά θυμάμαι αρκετά καλά, πολλά δικά της,
όμως, για τη Σίντνεϊ Σουίνι θα την άφηνα θαρρώ,
ή για τη σιτεμένη Κίντμαν, απωθημένο μου παλιό...
________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.