Στο βιδοπροκαχρωματοπωλείο του Φουστέρη,
δεκάδες χρόνια πριν βρεθήκαμε και κεί το ταίρι
που ονειρευόμασταν κι οι δυό τυχαία βρήκαμε,
η Αφρούλα και γω κεραυνοβολοαγαπηθήκαμε,
με βιασύνη και εν κρυπτώ με γάμο ενωθήκαμε,
στον Άγιο Μελέτη στα Σεπόλια παντρευτήκαμε,
απ' του Φουστέρη λίγο πιο κει που γνωριστήκαμε.
Η ευτυχία κάποτε μαράθηκε και "πλακωθήκαμε"...
Η Αφρούλα αφού έβρισε μένα και όλο μου το σόι,
έγινε "Φούλα" και Κολωνάκι μ' έναν των ήντα γόη,
πορτοφολάτο πήγε, έκανε λίφτιν και με σιλικόνες
μπαζώθηκε παντού, της δίαιτας δε τους κανόνες,
ευλαβικά τηρούσε και προκλητικοβάδιζε λικνιστικά
επάνω στις δεκαοκτάποντες γόβες μπλαζενωχελικά.
Πέρασε μισός αιώνας, πάει ο γόης, πάει η ομορφιά,
πάω και γω στον ουρανό, όπου θωρούσα από ψηλά,
τη πλατεία εκείνη του Αγίου Μελετίου την παλιά,
το τέρμα του τραμ των Σεπολίων που καβαλάγαμε παιδιά,
δεν διέκρινα κανένα απ' τα παλιά που υπήρχαν μαγαζιά...
τη πλατεία εκείνη του Αγίου Μελετίου την παλιά,
το τέρμα του τραμ των Σεπολίων που καβαλάγαμε παιδιά,
δεν διέκρινα κανένα απ' τα παλιά που υπήρχαν μαγαζιά...
Πάει ο ζαχαροπλάστης ο Κονδές, ο Λέμπερος "Χαρτικά"
ο Αλιμαντήρης ο μπακάλης με τα "Εδώδιμα Αποικιακά",
του Μουλόπουλου τα καφενοσφαιριστήρια με τον Κουλοχέρη,
το κουρείο του Σπαντίδα που τότε τον λέγαν χρυσοχέρη,
πάει και ο πιο κάτω φούρνος της Αλεξάνδρας Χατζηδημητρίου
στην Ευαλκίδου στο Οκτώ, μιά στάση νότια από Αγίου Μελετίου
ο Αλιμαντήρης ο μπακάλης με τα "Εδώδιμα Αποικιακά",
του Μουλόπουλου τα καφενοσφαιριστήρια με τον Κουλοχέρη,
το κουρείο του Σπαντίδα που τότε τον λέγαν χρυσοχέρη,
πάει και ο πιο κάτω φούρνος της Αλεξάνδρας Χατζηδημητρίου
στην Ευαλκίδου στο Οκτώ, μιά στάση νότια από Αγίου Μελετίου
που ψώνιζε η μπαλαρίνα της σχολής Μοριάνοβ του Κολωνακίου
η Σταυριανή Καλεμιτζάκη, και η γλυκιά η Ευθυμία η Δαρείου.
Πάει και το "Φώτο-Αττίκ" του αγαπητού μας Σπύρου Καλογήρου,
πάει το κομμωτήριο του Αρχόντη κι η σύναξη του ποδογύρου,
πάει το κομμωτήριο του Αρχόντη κι η σύναξη του ποδογύρου,
το τσαγκαράδικο Βορδώνη, τα γιαούρτια Τσακανίκα, και τα ποτά
του Σεϊμένη, το υποπερίπτερο της Ξανθής, και δίπλα του Νικο-Θωμά,
τέλος το Πλεζίρ Βορείου Ηπείρου πούπαιρνε νοίκι η Ραλλού η γιαγιά.
Τώρα... στα 2021, από κείνα τα μαγαζιά, ένα τον χρόνο έχει νικήσει
τι ειρωνεία, το "IRIS"* του Φουστέρη μόνο.... για να με βασανίσει.
Κρίμα, ποτέ δεν έμαθα πώς η Αφρούλα εκεί με είχε αναζητήσει,
και έναν "εν ζωή" απ' τους Φουστέρηδες, για μένα είχε ρωτήσει.
και έναν "εν ζωή" απ' τους Φουστέρηδες, για μένα είχε ρωτήσει.
* Φωτό: Η ταμπέλα "IRIS" διακρίνεται στη φωτό,
πίσω και ψηλά απ' το λεωφορείο.
______________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία, e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.