Αφού παρκάρισα τ’ αμάξι,
στο στέκι Λέτζου είχα αράξει,
Άγιο Νικόλαο Αχαρνών,
όπου έγινα έξω φρενών,
μάπα παγωτό είχε “Σικάγο”,
έβαλα ευθύς σε όλους πάγο,
ήρθα με έναν και στα χέρια….
Μία ξανθιά του έρωτα ιέρεια,
ήταν σιμά, μου λέει παλικαρά,
τι φουσκωτά που έχεις μπράτσα,
μαζί μ’ αρρενωπή ωραία φάτσα,
και τι θεληματικό σαγόνι,
φούσκωνα σαν το παγώνι….
Δεν είχα πάρει εγώ χαμπάρι,
πως φράγκα ήθελε να πάρει,
οι της δουλειάς, επάνω στη δουλειά,
λένε φορές και μούσια πιο χοντρά,
Βραδύνους ήμουν από μικρός
χάπατο, λούζερ, και αγαθός,
έτσι μου τρώγανε τα λεφτά,
επί τριάντα χρόνια συναπτά,
τα όσα έβγαζα στα βαπόρια,
καμία όμως δεν έχω στενοχώρια,
γιατί σύμφωνα με τον Χατζή
δυό που αγαπιούνται είναι πολλοί
κι εγώ έχω εσένα και συ εμένα,
τρόπος του λέγειν το “έχω εσένα”
απλώς θα ήθελα ναν’ στα γραμμένα,
κι αφού δεν ήταν, εγώ ο ατυχής,
σε όνειρα γίνομαι πρωταγωνιστής,
πότε στο Γουεστ Σάιντ Στόρυ,
της Μαρίας τάχα νάμαι το αγόρι,
πότε o Σουέιζυ νάμαι της Γκρέι
στο Ντέρτυ Ντάνσινγκ, και να μη φταίει,
κανένας άλλος, παρά αποκλειστικά εσύ,
και το περίεργο είναι, δεν ξέρω το γιατί.
________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga