Κυριολεκτικά τα πήρα στο κρανίο
γιατί περνώντας απ’ το καφενείο,
είδα για πολύ κακή μου τύχη
τον Μπάμπη πού λέγαμε “Σκατοψύχη”
τότε που δούλευα μπας έρθει άσπρη μέρα
στο τάνκερ σκυλοπνίχτη “DONA FERA”,
κι ήταν κι ο Μπάμπης πλήρωμα, η λέρα,
που στου πληρώματος μιά μίνι απεργία,
σαν αρνηθήκαμε δουλειά σε κάποια αργία,
ρουφιάνεψε ο μπάσταρδος τους υποκινητές,
και τον πλακώσανε δυό ναύτες στις κλωτσιές.
Είπα να του γυρίσω προς στιγμήν τα μούτρα,
μα το λυπήθηκα το ερείπιο το κακογερασμένο,
έδωσα τόπο στην οργή, τον άκουσα λιγάκι,
σύντομα είπα έχω δουλειά θα πρέπει να πηγαίνω.
Και θα μου πεις σιγά το γεγονός, σιγά τ’ αυγά,
δεν είναι άξιο μνημόνευσης, τι μας το λές δωνά.
Σωστά, αν σε γαλέρα μέσα ποτέ δε μπεις,
την κόλαση δεν θα μπορέσεις ούτε να φανταστείς...
________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.