δακρυσμένη η αγάπη λίγο πριν σβήσει….. - Νο 539

Η αγάπη μας κάνει πως φεύγει χωρίς επιστροφή,
μα γρήγορα γυρίζει πίσω, χωρίς πώς και γιατί,
η μοίρα το 'θελε έτσι κι από το καλοκαίρι εκείνο,
πάω στο πόστο της το παλιό και δεν σ’ αφήνω,
εκεί τ’ απογεύματα σαν λείπεις κάθομαι και ξεδίνω,
ξυπνιολαγοκοιμάμαι μπας και περάσει ο συρμός,
η αμαξοστοιχία του χρόνου, κι ο επιβάτης γυρισμός,
μάταια όμως, έτσι χαθήκαν του κόσμου μας οι χρονιές,
δεν ξαναζωντανέψανε ποτέ πεζόδρομοι και γωνιές,
η απουσία της αύρας σου το παν είχε ακινητοποιήσει,
ενώ τρεμόσβηνε δακρυσμένη η αγάπη λίγο πριν σβήσει…

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως...