Στο Ζάππειο που μιά μέρα περιπατούσα
συνάντησα μια νέα ξανθομαλλούσα,
είχε περίσσεια χάρη το βάδισμά της
σαν κυπαρίσσι ήταν το ανάστημά της,
της κόβω ένα λουλούδι και το μυρίζει
αρχίζει η καρδιά μου να φτερουγίζει.
Αυτό τ’ αρχαίο άσμα του Γιαννίδη τραγουδούσα
μόλις τα σπάσαμε οριστικά με την Ανθούσα,
μιά σχέση που κράτησε κοντά δυό χρόνια…..
Πώς με τρελαίνει είπα αυτή σου η κολόνια
αχ και μένα αρέσει, απάντησε, δεν βάζω άλλη,
τα "πως σε λένε" ήρθαν σε λίγο…. σαν προς Εκάλη,
τραβούσαμε δυο ώρες από τη γνωριμία μας μετά,
είχαμε ανταλλάξει ήδη όρκους κι αμέτρητα φιλιά.
Σε κάτι μέρες προς τη χλιδάτη τράβηξα γειτονιά,
με δανεικό κοστούμι να τη ζητήσω απ’ τον μπαμπά,
που φυσικά είπε να με πετάξουν έξω με τη μία….
Με συγχωρείς μου είπε για του μπαμπά τη βία,
την άλλη μέρα η Ανθούσα…. αλλά αυτός έχει αλλεργία
σε ύποπτους για προικοθηρία, και σε καθαρά νομίσματα
δηλαδή χρήμα που βγήκε χωρίς να γίνουν αμαρτήματα,
σιχαίνεται επίσης και τα λεφτά τα φορολογημένα,
να τον διαδεχτώ δε στη συμμορία προόριζε εμένα,
μικρή μου έφερνε για δώρο ψευτοπίστολα προτεταμένα.
Κάποτε με μάλωσε, μην παίζεις είπε διώχνοντας τα πουλάκια,
γιατί δεν παίρνεις ένα μαχαίρι να παίξεις μ’ άλλα παιδάκια;
________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως..
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.