Είμαστε τελικά ένας αλλοπρόσαλλος λαός ?

Όλα τούμπα... ό,τι σκέφτηκες... ό,τι είπες... ό,τι ευχήθηκες... Τώρα δεν θέλεις ν' αποφασίσεις εσύ. Ίσως να μην ήθελες ποτέ. Ίσως δεν έχεις μάθει να αναλαμβάνεις τις ευθύνες των πράξεών σου...  Θέλεις ν' αποφασίζει κάποιος άλλος για σένα γιατί εσύ φοβάσαι το άγνωστο...?   Όλοι σχεδόν φοβούνται το άγνωστο... Κάποιος άλλος να κάνει  ''λάθος'', να μην είσαι εσύ...
Κι αν πεις ''δεν μ' αρέσει αυτό που ζω... γι αυτό θα αναζητήσω κάτι καλύτερο που μπορεί να με περιμένει...'', 
Τότε είσαι ''άνθρωπος του ρίσκου'', είσαι ''τυχοδιώκτης''... συνηθίζει να λέει ο λαός.

Τώρα όμως... ? Τώρα...? 

Βάζοντας τις σκέψεις μου σε τάξη. 
Αποστασιοποιημένα. Μακριά από προσωπικό συμφέρον. 
Ίσως πρώτη φορά, τώρα, μας τρομάζει το ''γνωστό'', που στην ουσία δεν είναι γνωστό, μάλλον άγνωστο... γιατί προφανώς οι ''νέες πολιτικές''...  



ή μάλλον η εφαρμογή όλων αυτών που είχαν ψηφιστεί τα πέντε χρόνια αλλά σιωπηρά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, θα ξεβολέψουν κάποιους.... Αλλά και άλλων καινούργιων αλλαγών που πρέπει να εφαρμοστούν και να αλλάξουν την μεσαιωνική ελληνική κοινωνία...  
Γιατί τώρα μας ''έμαθαν''... τώρα δεν τους ξεφεύγουμε, τώρα όλα θα μπουν σ' εφαρμογή και θα έχουν αλυσιδωτές αντιδράσεις αγνώστου κατάληξης.
Ή τι ? Έχεις κότσια να βαδίσεις μόνος στο δάσος σαν κοκκινοσκουφίτσα παίζοντας κρυφτό με τον κακό λύκο ?  

Θα μου πεις, έπρεπε να γίνουν τα πράγματα έτσι ? Δηλαδή η μόνη σου επιλογή να είναι το όπλο που θα σ' εκετελέσουν ?

Θα διαφωνήσετε ίσως, αλλά μπείτε στα παπούτσια των αφεντάδων (είναι?) και σκεφτείτε πως θα αντιδρούσατε αν κάποιος σας κορόιδευε... και μία φορά και δύο ...  Υπόσχονταν δηλαδή ότι θα κάνει αυτό κι αυτό... υπόγραφε μάλιστα αλλά τελικά δεν έκανε τίποτα!
Δεν θα συσσωρεύατε οργή μ' αυτόν το εξυπνάκια που νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδεύει τους άλλους ? 
Μήπως τώρα, μετά πέντε χρόνια κλεφτοπόλεμου, είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας ?

Μη μου ξαναπείς πόσο κακιά έγινε η Ευρωπαική Ένωση πλέον...  Όπως κι αν ήταν, όπως κι αν έγινε.... Είναι, ότι Είναι. Τελεία και παύλα. Μένεις ή φεύγεις.

Ο Λαζόπουλος μας προτρέπει από το altsantiri.gr:

[...]

Δεν είναι Ευρώπη αυτή, είναι μία αθλιότητα.
Να είστε σίγουροι ότι θα τον φέρουν τον Θεοδωράκη, όπως κατάφεραν σήμερα να φέρουν τον Τσίπρα απολογούμενο στον κόσμο που του έδωσε το 62%.  Η ιστορία έχει τεντώσει τα μάτια της και τα αυτιά της.   Η κρίση αυτή πρέπει να ξεπεραστεί.

Ας σκεφτούμε.

Τα βροντάμε όλα τώρα και φεύγουμε;

Παραμένουμε στην Ευρώπη μέχρι να σταθούμε στα πόδια μας και τροχοδρομούμε την έξοδο μας συντεταγμένα;

Τι κερδίζουμε μένοντας;

Τι κερδίζουμε φεύγοντας;

Τι θα κερδίσει η αριστερή πλατφόρμα, παραδίδοντας ξανά την εξουσία στους νταβατζήδες;

Θα παρακολουθεί τους δεξιούς να ψηφίζουν τα μνημόνια και θα διαμαρτύρεται και θα υπόσχεται ότι θα ξαναέρθει αυτή στην εξουσία, αλλά όταν τα βρει σκούρα θα ξαναφύγει;

Θα ξανακλειστούν στα σπίτια τους να ξαναδιαβάσουν τον Μαρξ, για να εντοπίσουν που οφείλεται η αποτυχία του εγχειρήματος τους;

Θα οδηγήσουν τον λαό σε εκλογές; Και με τι σύνθημα; Δεύτερη φορά Αριστερά σε 6 μήνες;

Με κλειστές τράπεζες ή με ανοιχτές;

με χαμένες τις καταθέσεις, χωρις μισθούς και συντάξεις;

Πρέπει να προσδιορίσουν ποιος είναι ο εχθρός.

Δεύτερον, αν μπορούν να τον πολεμήσουν.

Να πει καθαρά ο Λαφαζάνης, όχι σε τι διαφωνεί, αλλά τι προτείνει.

Όλη αυτή την ώρα ακούμε προσεκτικά και με σεβασμό όλους.

Προτείνει χρεοκωπία και δραχμή;

Διότι άλλο μνημόνιο καλύτερο δεν έχει.

Όταν η χώρα πολέμησε τόσο σκληρά και η ανταμοιβή αυτού του πολέμου είναι αυτή η κατάπτυστη απαίτηση των δανειστών, ξέρουμε ότι αυτή είναι η Ευρώπη.

Και βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε αυτήν.

Το κυρίαρχο είναι να μην χαθεί η ιστορική ευκαιρία.

Γιατί η εντύπωση που δίνει αυτή η Αριστερά, είναι πως δεν ήταν από χάλυβα φτιαγμένη.

Έχουμε πραξικόπημα.

Όταν μπήκε το τανκ στο Πολυτεχνείο, δεν μοιράζανε ευθύνες. Φωνάζανε με μία φωνή όλοι.

Επί 5 χρόνια η Ευρωπαίοι βρίζανε τους Έλληνες, τεμπέληδες και ζητιάνους.

Σήμερα βρίζουν τους Γερμανούς σαν εκβιαστές.

Οι Έλληνες έχουν τώρα το δίκιο με το μέρος τους.

Έχει αλλάξει η εικόνα μας στα μάτια του κόσμου.

Ας βρει η Αριστερά τον τρόπο να ανατρέψει την επαναφορά των νταβατζήδων και ας μιλήσει καθαρά στον λαό, για το τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε να ζούμε στην αναξιοπρέπεια.

Ο κόσμος το έδειξε, το είπε, το φώναξε.
Είμαστε έτοιμοι για όλα.

Y.Γ. Με το ΟΧΙ ο λαός ζήτησε μία καλύτερη συμφωνία. Η συμφωνία αυτή δεν ήρθε. Τώρα πρέπει να αποφασίσουμε τι κάνουμε από εδώ και μπρος.....    όλη η ανάρτηση εδώ

________________________________________________________________________

Τώρα πρέπει να αποφασίσουμε τι κάνουμε από εδώ και μπρος... 

Ε, πάρε επιτέλους μια απόφαση. Εσύ, όχι άλλος για σένα, για να έχεις κάποιον να βρίζεις μετά. 

Ενηλικιώσου επιτέλους. 

Αν ο ''ποπός'' μας είναι πολύ ''βουτυρένιος'' για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες μιας περήφανης ανεξάρτητης πορεία, μιας αποκόλλησης από την πηγή ενέργειας, αφού ''σβήσαμε'' την δική μας,  μπορούμε κάλλιστα να το παραδεχτούμε... να συμβιβαστούμε ρε φίλε μ' αυτό και... ας ενημερώσουμε κάθε ''ομάδα με προνόμια'' να ανησυχήσει... γιατί θα τα χάσει, γιατί έφτασε ο κόμπος στο χτένι.... μάλλον θα αρχίσουμε να θυσιάζουμε προνόμια... 

Πήγαινε στον καθρέφτη σου, κοιτάξου με θάρρος και πες του την αλήθεια. Ότι δεν ξέρεις τι θέλεις... Πές του ''είμαι ένας αλλοπρόσαλλος άνθρωπος''. Ας το παραδεχτούμε...
Είμαστε ένας αλλοπρόσαλλος λαός !

 φήμες