Αποκοιμήθηκα χθες στην πολυθρόνα
και σ’ όνειρο ζωντανό σε είδαμέ έξωμη και δεκαοκτάποντες
να αναχωρείς για χοροεσπερίδα.
Ο τύπος ήτανε σμοκινάτος,
παπιγιονάτος και πορσε-ριάρης,
μ’ ανάψανε λαμπάκια και είπα όχι,
δεν θα σ’ αφήσω να μου την πάρεις.
Στου ουρανοξύστη κατέβηκα το γκαράζ,
όνειρο ήταν, δεν αισθανόμουνα ευθύνη,
κι έτσι με σύρμα όπως και στα παλιά,
διέρρηξα κι άρπαξα ένα Λαμποργκίνι…
Μα πως να πάω έτσι ο λέτσος,
ποτέ μου δεν είχα εγώ κοστούμι,
βρήκα διανυκτερεύον στο γκούγκλ,
και νοίκιασα σμόκιν σε γιουσουρούμι.
Μπήκα στην αίθουσα κεραυνοβοληθήκαν
όλες οι ντάμες, γρήγορα απομακρυνθήκαν
από τους καβαλιέρους, που παραξενευτήκαν
καθώς όλες έβγαλαν καθρεφτάκια και κοιταχτήκαν
μπας είχανε ξεβάψει ή αποψευτοβλεφαριδιαστεί.
Βράχος εγώ, τα μάτια μου είχαν σε σένα καρφωθεί,
πεντάλεπτο ρίξαμε βαλς, νάμαστε στο Λαμποργκίνι,
πατάω γκάζι, σίφουνας στα σκοτεινά πάω γραμμή,
και κει, επάνω στο φιλί ξυπνάω, η τύχη με αφήνει….
________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.