Ωρα 3, στρίβω αριστερά, στο δρόμο της μοιραίας,
βάδισμα γρήγορο, λαχανιάρικο, έως την Κέας,
και σούμπιτη χωρίς αναπνοή εκεί μεταβολή,
ξεπατωμένος κάνω αριστερά τραβάω για το ΚΑΠΗ ...
Μπαίνω αίθριο που δεν υπάρχει εκεί ψυχή
και ρίχνω 12 αεροβιοζεστάματος, μα έχω κατουρηθεί,
ηλικιωμένος βλέπεις, φεύγω για υπόγα στην τουαλέτα
κάνω τα καθυστερημένα τσίσα και λέω τώρα τρέχα
γιατί πάτησε η ώρα 4, μπαίνω στο τζιμ ‘γω σβέλτα,
φοράω μάσκα, τίποτα κόβιτ να αποφύγω κακοτοπιές,
έτσι πολλοί με βλέπουνε σαν ούφο, μα και πολλές.
Μπάρες βαριές, μηχάνημα για κοιλιακούς, αναπνοές,
πεντόκιλα, εξάκιλα σηκώνω βάρη, έλξεις, μονοζυγιές,
και παίρνω τον δρόμο της επιστροφής με τις ανηφοριές,
Ανάβαση και... χτυπάει μπιέλα του 86άρη η μηχανή,
κανένα πόδι από τα δύο δεν υπακούει τη διαταγή,
να πάει μπρος, και ότι φτάνουμε σε λίγο δηλαδή….
Ρίχνω μία ανάπαυλα πεντάλεπτη, κάπου εκεί,
και φτάνω σουρνάμενος, πολυθρονιάζομαι, σκέτο σακί !!
________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.