Πολύ βροχή τριγύρω, και όλα μουσκεμένα,
μελαγχολικά τα πάντα, σαν και μένα,
μα πήρα το φάρμακο, που είναι, να σκεφτώ εσένα,
κι αμέσως έσκασε ήλιος, κι είν όλα φωτισμένα.
Τι κόσμος όμορφος, ξέχαστα όλα τα ειπωμένα,
τα χθες και τα προχθές, σβήστα και όλα τα γραμμένα
γκρίνιας μου λέξεις, μ’ αγάπης να αντικαταστήσεις,
να με φιλήσεις νοερά και να με συγχωρήσεις…
Ξέρω είναι αδύνατον από εκεί να με φιλήσεις,
και το “περασμένα-ξεχασμένα-συχωρεμένα” παίζει,
μα πρέπει με την καρδιά σου να ξαναμιλήσεις,
το εξπρές μας φτάνει στο τέρμα, ο χρόνος πολύ πιέζει...
______________________
μα πήρα το φάρμακο, που είναι, να σκεφτώ εσένα,
κι αμέσως έσκασε ήλιος, κι είν όλα φωτισμένα.
Τι κόσμος όμορφος, ξέχαστα όλα τα ειπωμένα,
τα χθες και τα προχθές, σβήστα και όλα τα γραμμένα
γκρίνιας μου λέξεις, μ’ αγάπης να αντικαταστήσεις,
να με φιλήσεις νοερά και να με συγχωρήσεις…
Ξέρω είναι αδύνατον από εκεί να με φιλήσεις,
και το “περασμένα-ξεχασμένα-συχωρεμένα” παίζει,
μα πρέπει με την καρδιά σου να ξαναμιλήσεις,
το εξπρές μας φτάνει στο τέρμα, ο χρόνος πολύ πιέζει...
______________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.