για τα μάτια μιας πανύψηλης Σαλονικιάς...... - Νο 568

Με τρόλεϊ από τη στάση Αγγελοπούλου,
πήγα μετά απ’ την Κολιάτσου, Δροσοπούλου,
να δω έργο καουμπόικο, στο σινεμά Αμαλία,
βγαίνοντας δε, μούρη με μούρη έπεσα με τη Λία.

Της λέω περάστε…… ευχαριστώ…. παρακαλώ....
ήθελα μπας κάνω γκάφα, πρώτα να βεβαιωθώ,
προσεκτικά έρευνα έκανα καλού κακού,
βεβαιώθηκα και λέω…. “Σένα δεν λέγαμε κατρουλού;
στη πρώτη που ήμασταν μαζί του δημοτικού ;”

Μ’ αγκάλιασε πραγματικά μ’ αγάπη όλο χαρά,
σε είδα μου λέει σαν μπήκες από μακριά,
κι αμέσως είπα ρε πως μεγάλωσε ο κερατάς,
δεν είναι πολύ καμπούρης πια, και στραβοσουγιάς,
κάναμε ριγιούνιον προ μηνών και ρώταγαν για σένα….

Βγήκαμε από το σινεμά, χαιρέτισε κάποια Βαλέρια,
και πήγαμε για να τα πούμε σε μία καφετέρια….
Πες μου εσύ μου είπε πρώτα το πως τα πήγες στη ζωή,
κακά, ψυχρά κι ανάποδα απάντησα στη στιγμή,
και της μιλούσα για καμιά ώρα για όσα τράβηξα ως τώρα…

Σαν άρχισε με τα δικά της ήτανε ήδη δακρυσμένη,
δεν ξέρεις μου είπε το πόσο είμαι δυστυχισμένη,
απ’ το δημοτικό μου αρέσανε τα κορίτσια,
και μέχρι στην ΑΣΣΟΕ που τάφτιαξα με την καθηγήτρια,
μικρή είχα προβλήματα…. Της Ρηνούλας με έδειρε η μαμά της,
στου Μιχαήλ πάροδος Πατησίων, μ’ έβρισε κι ο μπαμπάς της,
στου Τυχόπουλου πλατεία Αμερικής κάπου εκεί κοντά,
τα είχα δύο με τρία χρόνια με τη Ζέτα και μετά με τη Νανά,

Στο Γουναράκη Πάτμου ξεμαλλιαστήκαμε για τα καλά,
με την Αρώνη την Πηνελόπη για τα μάτια μίας ξανθιάς
νεοφερμένης στο σχολείο, πανύψηλης Σαλονικιάς,
και μ' αυτήν βρήκα τον μεγάλο έρωτα αλλά δεν κράτησε,
έγινε στρέιτ η αγαπημένη μου.... και μπουκάλα μ’ άφησε.

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως...