στης Τρούμπας τα στενά γεννήθηκα…… - Νο 580

Μ’ έστειλε μες τη βροχή να πάρω φακαρόλα
η θειά μου η όμορφη, που ζηλευτά τα είχε όλα,
πέντε χρονών το φουκαριάρικο, μικρό παιδάκι,
δεν πέρασαν κάνα δυό ώρες κι άρχισε το συνάχι,
την επομένη πυρετός 40, στ’ αυτιά μου καραμούζες,
καλείται η κυρά Σοφία και με πλακώνει στις βεντούζες,
και να μου χώνει τα καυτόγυαλα, και γλούπα-γλούπα,
η πλάτη μου φούσκωσε, έμοιαζε με κερασένια τούρτα.

Κάπου στα δεκατέσσερά μου, η θειά μου η ξεφτιλισμένη
περίεργα με γυρνόφερνε, κι αναρωτιόμουν που το πηγαίνει,
δεν άργησε η αλανιάρα, μένα του ανήλικου να τα ρίξει,
τι νάκανα ο πρωτάρης, στις ορέξεις της με είχα αφήσει !

Κάπου στα τριαντατέσσερά μου με τριανταπέντε,
για διαζύγιο με τη γυναίκα μου φτάσαμε στο παρά πέντε,
της είπαν πως μ’ είδαν με τη θειά, σε πανσιόν ξεπέτας,
τι νάκανα ο έγγαμος ; ; ζωή ‘χα άχρωμη, που ούτε Ζαμπέτας
ούτε Πάριος μπόραγαν με καψούρικα να με παρηγορήσουν,
μόνο της πρόστυχης θειάς μου τα μαγεμένα κάλλη θα βοηθήσουν.

Κει κάπου στα πενήντα μου να ζήσει η θειά μου πήγε στη Πάρο,
ξεχάστηκε απ’ όλους, φίλους και συγγενείς, μα όρκο δεν θα πάρω
ότι την ξέχασα και εγώ, κι ότι την έβγαλα από τη δική μου σκέψη,
για κείνη, στα σκοτεινόστενα της Τρούμπας, συχνά γίνομαι φέσι...

________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..