“χάπι μονόδρομος” για στοχασμό και ρέμβη ;
πώς να ‘ναι άραγε ο κόσμος ο δικός της ;
πούθε αντλεί αυτό το ξεχωριστό το φως της ;
Μ’ αφού ούτε η ρέμβη ήξερα, ούτε ο στοχασμός
το τι θα πουν, της σκέψης μου έγινε κάνας βιασμός ;
τι μαγικό της μ’ έκανε σε δαύτα να αναφερθώ ;
τι μ΄έστειλε σ’ ονείρου τόπους να περιπλανηθώ ;
Πέφτουν βροχή, θα 'λεγα κατακλυσμός, οι ερωτήσεις
όταν απ’ τον ιστό της δεν μπορείς με τίποτα να ξεκολλήσεις,
μην φανταστείς κανένας ύπουλος σκοτεινός ιστός αράχνης,
άρωμα έχει της Κίρκης, μα είναι αόρατος άδικα θα τον ψάχνεις.
Δω που τα λέμε τον ιστό της ουδέποτε κάποιος έψαξε,
κανένας, μα κανένας να ασχοληθεί μ’ αυτόν δεν έκατσε,
κι αυτό γιατί κανείς όταν πιαστεί δεν θέλει να ξεκολλήσει,
αιχμάλωτος της για πάντα και μαζί της θέλει να ζήσει...
________________________________________
Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ",
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
ίσως..
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.