αγάπησα μιά γυναίκα τανάλια…... - Νο 578

Ακούγοντας χθες τον Παπακωνσταντίνου,
το στόρυ μού ήρθε σα φλασιά του Ζήνου,
απ’ τα λόγια δηλαδή “Αγάπησα μιά γυναίκα τανάλια
με καρφιά στα χέρια σκισμένη βεντάλια
που κάνει λαβές με κόλπα καράτε
που σπάει φαρμακεία και στα πάρκα κοιμάται."

Το εξής στόρυ…. Στη μπουζού στο Κορυδαλλό,
πήγα να δω τον φίλο Ζήνο ή Κοντοπαρτσακλό,
ή Αντικλείδα, ή Μπάρμπακα, ή Μουλωχτό,
και με το νί και σίγμα μούπε πως τσακωτό
τον κάναν…. και τους ρουφιάνους εγώ να βρω,
να τους περιποιηθώ κανονικά, και κάπου εδώ
μου ‘πε τα της αρπαξιάς ψιθυριστά, θάλεγες ζούλα….
Με λοστό που λες, και με φουλ-φέις κουκούλα
βράδυ στις πέντε του μηνός στην Άνω Βούλα,
έσπασα απανωτά δυό φαρμακεία,
και ισκιο-λάκισα….. σκέτος θησαυρός η λεία !
Έβγαζα λοιπόν αράδα απ’ τη μιζέρια,
και νάσου του έρωτα μία στεγνή ιέρεια,
που της το σφύριξαν στη δίπλα καφετέρια,
μου λέει…….. δώσε και μένα Μπάρμπα,
και θα σε πάρω αν… για μία ώρα τζάμπα !

Της λέω “έγινε”... ήταν η άτιμη και καλοφτιαγμένη,
την ακολούθησα... μα την πάτησα... ήταν στημένη,
κι αφού πρώτα με τσάκισαν στο ξύλο, πήραν τη λεία...
Τζάμπα τρεις ώρες έφαγα να σπάω τα φαρμακεία.

Σαν βγω από δω, για νάβρω δίκιο,
θα κάνω μπούκα στο σκοτεινό διαδίκτυο
θα πάρω μιά τροποποιημένη Beretta,
και με τη κοφτερή που ‘χω επάνω μου φαλτσέτα,
θα βγω χωρίς σταματημό μέρες στη γύρα,
κακόμοιροι και “snitch” κακομοίρα σκύλα,
ξέρω την πιάτσα, κάποτε θα σας βρω μπροστά μου,
τότε θα δείτε ύπουλες κότες, το τι εστί οργή δικιά μου !
________________________________________

Έμμετρο έργο από το βιβλίο "ΑΝΤΙ-ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ", 
του Π. Ματαράγκα, με αλήθειες, αιχμές και φαντασία,  
e-mail: pmataragas@yahoo.com
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  ίσως..